In navolging van Robbedoes kreeg Lucky Luke vijf jaar geleden ook zijn “Lucky Luke door” spin-off waarin verschillende tekenaars hun ding konden doen met de figuur van Lucky Luke. Dit leverde al enkele interessante verhalen op. Zo mocht Mathieu Bonhomme, Bouzard en Mawil al hun versies van Lucky Luke aan het papier toe vertrouwen. Bonhomme maakte er meer een klassieke western van, Bouzard vergrootte de clichés van Lucky Luke nog verder uit en Mawil nam zelfs Lukes paard af om het te vervangen door een fiets.

Dit keer kreeg Ralf König de vrijheid om Lucky Luke onder handen te nemen. Hij is een Duitser die al in de jaren tachtig van de vorige eeuw zijn doorbraak kende als striptekenaar. Hij is homoseksueel en dat zie je dan ook terug in zijn werk. Hij geldt als voorvechter voor de rechten van de lgbtq. Het is een thema dat dan ook veel voorkomt in zijn werk. Alhoewel König een Duitser is, verschijnt zijn werk vooral in het Frans bij Glénat. Slechts enkele albums raakten vertaald in het Nederlands.

Ralf König heeft een erg herkenbare, specifieke “dikke neuzen stijl”,en heel het album is dan ook uitgewerkt in zijn eigen stijl, behalve één overzichtsprent van een duel in het begin van het album, daarin doet hij Morris alle eer aan, en volgt hij zelfs het specifieke kleurgebruik van Morris.

Zoals je kan verwachten van König speelt hij ook deze keer zijn geliefkoosde thema uit. Het verhaal is dan ook een soort van Brokeback Mountain meets Lucky Luke geworden. Het verhaal zelf heeft eigenlijk niet veel om het lijf, de meeste van de gekende Lucky Luke clichés ontbreken zelfs! Zo zie je geen doodgraver, geen danseressen en de premiejagers zijn vervangen door handtekeningenjagers. De eer wordt hoog gehouden door Calamity Jane en de neven Dalton. Lucky Luke heeft dan ook geen zin in avontuur, hij wil gewoon rustig het werk van een echte cowboy doen en eens voor enkele koeien zorgen. Het zijn dan wel speciale Zwitserse koeien, want hun melk zou beter zijn voor het maken van chocolade.
De kern van het verhaal is eigenlijk het verhaal van Bud en Terence, twee cowboys die ontdekken dat ze eigenlijk de herenliefde genegen zijn, maar daar kan de goegemeente van Straight Gulch niet echt mee om. We kennen Luke als een echte non-conformist, dus hem kan het eigenlijk niets schelen, maar König laat wel in het midden waarom dit zo is. Is Luke echt open-minded of is hij ook liefhebber van de Griekse beginselen?

Kortom dit verhaal is een echt buitenbeentje in de reeks geworden. Liefhebbers van de pure Western laten dit album beter liggen, sta je open voor een knap gemaakte parodie waarin een held eens een ander gezicht laat zien moet je dit album zeker een kans geven. Je ziet dat Ralf König een liefhebber is van het werk van Morris en hij heeft er zijn eigen stempel opgedrukt om er toch zijn eigen boodschap mee over te brengen!