Recensie

De kinderen van Kapitein Grant 1 Deel 1


Jules Verne, fantast, ontdekkingsreiziger, voorspeller maar vooral in alle opgenoemde rollen schrijver van de meest gedurfde verhalen uit zijn periode. Wie kent niet ‘reis naar het middelpunt van de aarde’, ‘raket naar de maan’, 'Michael Strogoff' of 'Reis rond de wereld in 80 dagen'? Hij schreef meer dan 70 romans over de meest uiteenlopende thema’s. Velen van zijn albums hadden avontuur als leidende draad, of dit nu sciencefiction was of niet. Zijn titel van toekomstvoorspeller heeft hij niet zo maar verdiend. Verne was een zeer intelligent man die de wetenschap op de voet volgde en zich uiterst goed documenteerde met de toen aanwezig data. Van daaruit creëerde hij, zij het avontuurlijk opgebouwde, hypotheses in roman vorm.

Het is al een hele tijd geleden dat er nog werk van hem uitkwam in boekvorm. Velen van zijn werken vind je tegenwoordig zonder meer gratis en op legale wijze op het internet, zij het meestal in al een wat ouder Nederlands. Dus een omzetting van één van zijn populairste trilogieën is welgekomen om deze grootmeester niet uit te laten doven in de geschiedenis. Kinderen van Kapitein Grant is weliswaar in 1978 al eens uitgekomen in stripvorm, dus moest Alexis Nesme het over een andere boeg gooien.

Het eerste wat opvalt als je het boek ter hand neemt is dat er geen mensen maar dieren op de cover staat. Nesme heeft het dus echt wel op een andere manier aangepakt: hij heeft de dieren een vermenselijking laten ondergaan en ze dan ook nog gekarikaturiseerd. Maar het zijn niet alleen de dieren, ook de omgeving is danig aangepast. Het boek straalt hierdoor op eerste zicht een toontje uit die je niet al te serieus gaat nemen, terwijl het geheel toch zeer goed in elkaar steekt. Er is ook goed over nagedacht welk personage wat type dier is: de kapitein is een Vos, lord Glenarvan is een tijger. Hoe hoger het personage staat in de sociale ladder, hoe hoger het ook staat in de dierenpiramide. Op een of andere manier voelt dat redelijk natuurlijk aan. De tekenpracht past ook wel, ik hou van dat karikaturale, alleen de blikken en houterige houding van de karakters kunnen soms storend zijn. Het lijkt er ook wel op of elke tekening ingekleurd is met verf. Er is duidelijk heel wat aandacht aan detail besteed en dat is geweldig.

Verhaal technisch valt het ook best mee. Diegenen die ooit dit avontuur hebben gelezen en zich nog de grote lijnen herinneren, zullen hier niet te veel hiaten in vinden. De karakters komen natuurgetrouw over en er is ook oog voor detail. Het is alsof Nesme zoveel mogelijk achtergrondinformatie in zijn tekeningen heeft gestopt dat het vereenvoudigen van de tekst als aanvulling een vloeiend geheel brengt. Toch sluipen er hier en daar vertel probleempjes in. Soms wordt er te simplistisch en met niet zo vlot Nederlands verteld. Is het storend? Soms. Daarnaast gaat het verhaal te snel op meerdere momenten. Neem nou het stuk van de brandende en drijvende boom… hoe zijn ze daar levend uitgeraakt met al die kaaimannen, die dreigend aan hun tenen liggen rond te zwemmen?

Ben je in voor een klassieker te lezen en deze te delen met de kinderen? Kan je over de kleine negatieve puntjes kijken? Dan kan je deze niet laten liggen, zoveel is duidelijk.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.