Recensie

De Kiekeboes 133 Een dagje Dédé


Sedert de make-over van deze reeks had Merho precies een nieuw elan gevonden voor zijn reeks. Er zaten al enkele albums in die konden wedijveren met de betere albums uit de reeks (voor mij persoonlijk zitten die vooral in de eerste 50). Merho sneed al eens een weinig alledaags thema aan voor een familiestrip, zo introduceerde hij Tomboy, een hoertje, als een belangrijk nevenpersonage, liet hij de Vanderneffes scheiden en werd het duidelijk dat Oscar, Kiekeboes overleden vader, “naast de pot piste”. Misschien wilde Merho daardoor eens weer een luchtiger verhaal maken en dacht hij er ook net aan dat Dédé de la Canaille ook al een tijdje uit beeld was verdwenen.

Het resultaat is een verhaal waarin Dédé, samen met Balthazar, voor de zoveelste keer uit de Ribbedebie gevangenis ontsnapt en voor de zoveelste keer wraak wil nemen op Kiekeboe. Dit leidt tot één lange achtervolging van méér dan dertig pagina’s te land, ter zee en in de lucht, hier en daar opgeleukt met de gekende situatiehumor en taalgrapjes. Bij de achtervolging worden de meest onwaarschijnlijke voertuigen gebruikt waaronder een grasmachine, een lijkwagen, een elektrische rolstoel, een straatveegmachine, een carver, een amfibus en een aquaskipper.

Dit album deed me meteen denken aan een ouder album van Kiekeboe: De taart. Daarin zit er ook een erg lange achtervolging tussen Kiekeboe en Balthazar om een taart te beschermen/ bemachtigen, waarin een ring zou zitten om Kiekeboes trouwverjaardag te vieren. Dat album zat perfect in elkaar met veel grappen, een hoog ritme en een prachtige climax!

Helaas kan je dit moeilijk zeggen van dit album, Merho heeft zich precies een beetje teveel willen bewijzen door het wereldrecord aantal verschillende voertuigen dat gebruikt kan wordt in een achtervolging te verbreken. Hierdoor is het allemaal niet meer geloofwaardig. Zo vlucht Kiekeboe altijd in paniek weg van Dédé en wil hij zo snel mogelijk een politiebureau vinden, maar eens hij Dédé lijkt te hebben afgeschud, wil hij nog eerst een kopje koffie gaan drinken voor hij de politie gaat opzoeken! Ook het niveau van de grappen kan niet tippen aan zijn illustere voorganger 'De taart'.

Van het album is ook een trailer gemaakt die je al een goed idee geeft van wat je mag verwachten.

Diesalniettemin, blijft dit album wel voer voor de echte Kiekeboelezers; zeker voor de grote groep onder hen die graag de superschurk Dédé ziet optreden. Voor de echte Kiekeboefans heeft Merho ook een primeur voor handen in dit album: na 133 delen krijgt Balthazar, die al meespeelde in het eerste deel, eindelijk een achternaam die wel bij zijn beroep past!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.