Recensie

Sir Arthur Benton INT 1 Integraal


Een schaakspel in de schaduw van de Tweede Wereldoorlog. Ja, dat vat het wel samen.

http://www.sagauitgaven.be/Catalogus/Preview/Benton-1.jpg

Sir Arthur Benton is een Brit die de kant van de nazi's kiest. Niet zozeer omdat hij hun ideologie steunt, maar omdat ze het rode gevaar kunnen stoppen. Het rode gevaar is hier het Russisch communisme. Het begint al in 1929, wanneer hij de pionnen zodanig plaatst dat de nazi's heel wat geld kunnen binnenhalen. Op dat moment wordt hij ook voor de eerste keer opgemerkt door de Franse geheime dienst, met name door kolonel De la Taille. Al gauw merkt de kolonel dat Benton een meesterschaker is in dit spel in de schaduwen. Hij trekt meestal aan het langste eind door op voorhand alle mogelijke toekomstscenario's al bedacht en gepland te hebben. Toch blijft de kolonel hem achtervolgen en hij komt telkens wel dichter. De opening van het eerste deel is wanneer Benton dan ook gegrepen is en verhoord wordt door de kolonel. En dit verhoor geeft ons in essentie het verhaal van Benton en de kolonel.

In zekere zin weet je dus van in het begin wat het einde gaat zijn. Benton wordt gepakt. Maar het verhaal bestaat juist uit de verschillende zetten dat de meesterschakers doen op het terrein voor en tijdens de oorlog. Zet en tegenzet. Wanneer loopt het uiteindelijk mis voor Benton? Hoe lang blijft hij het onwaarschijnlijke doen en wint hij de confrontaties...? Onthutsend lang eigenlijk, tot na de capitulatie van Duitsland, en nog langer. Slaagt de meester Benton er ultiem toch nog in om de kolonel schaakmat te zetten (en ergens hoop je van wel, zodat het spel kan hervat worden)?
Dit schaakspel is prachtig om te volgen. Je moet je hoofd er bij houden, maar als je dat doet zal je aan dit verhaal veel plezier beleven. Het steekt enorm goed in elkaar. Tegen de achtergrond van de absolute gruwel van de nazi's, merk je dat niks zwart-wit is of toch niet in dit verhaal. Wie heeft uiteindelijk het meest zijn principes verraden: Benton of de kolonel? En wie wint uiteindelijk nadat alles is onthuld? Als laatste tipje van de sluier die ik oplicht: die twee laatste vragen horen bij elkaar.

De grauwe inkleuring wordt af en toe onderbroken door fel rood, dat bijna van het blad afknalt. Door het hevige contrast vullen ze elkaar heel goed aan. Ze brengen dan ook heel wat sfeer in de strip. De tekenstijl is heel expressief, je moet je nooit afvragen hoe de personages zich voelen... behalve bij het pokergezicht van Benton, wat dan ook perfect past bij zijn karakter.

In het kort: dit is een meesterwerk en hierbij dan ook een sterke aanbeveling om het te lezen.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.