Recensie

Norah Limoen: het zijn de bonkermannen 1 De Kroepkrieoelen waren MURF


De persoon waar rond het draait is, enigszins weinig verrassend, Norah Limoen. Zij is een krachtdadige jonkvrouw, die op een mooie zomerdag geconfronteerd wordt met een achterste (ja, het lichaamsdeel) dat door de wolken komt steken. Ze vertrekt onmiddellijk naar de stad om te horen wat de autoriteiten te zeggen hebben. Maar zoals gewoonlijk is dat veel geb(r)abbel, maar weinig echt nuttigs. En dan lost dat achterste ineens een uitgesproken onwelriekende geur, waarbij Norah zowat de enige is die nattigheid begint te voelen. Ze probeert zo vlug mogelijk naar haar huis op de heuvel te vluchten. En ja hoor, al vlug laat het achterste iets, dat solider van structuur is, los op de stad. Norah kan dit niet laten betijen en gaat op onderzoek met haar vliegend huis. Nu begint het pas: de bonkermannen komen er aan en zij zijn niet de enigen.

Het is al wel duidelijk .. dit is geen standaard verhaal. Ik plaats het bij absurde sprookjes. Niks realistisch, niks logisch maar wel een verhaallijn met een hoofdpersoon waar je je direct mee meeleeft. Het absurde overvalt Norah en ons. Bijgevolg willen we heel graag samen met Norah ontdekken wat er nu allemaal juist aan het gebeuren is. De wereld die ver van onze realiteit ligt, wordt op zo een manier geïntroduceerd dat je al lang mee bent in het verhaal voor je eigenlijk goed en wel beseft hoe raar die wereld wel is. Die stroom van absurditeit wordt verzacht door het juiste gebruik van humor en sarcasme. Een geslaagde combinatie.

http://pinceel.be/covers/9789490619138_2.jpg

Het gevoel van een sprookjeswereld wordt dan weer versterkt door de presentatie van de strip. Waar de meesten werken met tekstballonnen, werkt Brutin met bladzijdes. De ene bevat de tekst (met een kleine ondersteunende tekening) en de andere de hoofdtekening. Hierdoor volg je echt wel de lijn die de schrijver heeft uitgezet voor ons. Het schept enerzijds een zekere orde, maar anderzijds, door deze eerder unieke benadering wordt het sprookjesachtige wel extra in de verf gezet. Dit zorgt er tevens voor dat het absurde niet te absurd wordt maar juist in een mooi evenwichtspunt balanceert.

De tekeningen zelf zijn zwart-witte pentekeningen, die de juiste toon brengen voor dit verhaal. Soms sober, soms gedetailleerd maar altijd wel passend en leuk om door te wandelen. De meest vreemde figuren worden tot leven gebracht en bezitten geloofwaardige lichaamstaal. Ze zorgen er mede voor dat je de wereld van dit verhaal gelooft.

In het kort: een prachtig absurd sprookje. Aanrader voor de liefhebbers.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.