Recensie

De Rode Ridder 238 Het godsgericht


Met dit album zitten we al aan de derde scenarist sinds de heropstart. Omdat Martin Lodewijk niet vlug genoeg kan schrijven, de man heeft een legendarisch probleem met deadlines, maakte tekenaar Scholtz ook al enkele scenario’s. Maar ook dit volstaat blijkbaar niet om aan de gevraagde productie te voldoen. Daarom is ook Marc Legendre in de dans gesprongen om op regelmatige basis scenario’s voor Johan aan te leveren. Na enkele jaren low profile op zijn Canarisch eiland te hebben vertoefd, waarbij er slechts enkele graphic novels uit zijn pen vloeiden is Marc Legendre helemaal terug in het genre van de populaire strip. Dit jaar verscheen er al een Biebel strip, weliswaar niet met nieuw materiaal en Marc is ook de scenarist van de positief onthaalde spin-off van Suske en Wiske: Amoras. Naast stripscenarios voor de Rode Ridder herlanceert Marc ook de serie leesboeken over de Rode Ridder!

Het scenario van Legendre maakt van Johan weer een dolende ridder in dienst van de ronde tafel. Hij ontmoet ook enkele oude bekenden uit deel 25 van de reeks: “Het rijk van Enid”, dit laat al uitschijnen dat Marc meer terug wil naar de echte ridderverhalen van Willy Vandersteen, en minder naar de Sword en Sorcery verhalen van Karel Biddeloo.
Net zoals de vorige delen is dit verhaal ook opgevat als een tweeluik, maar het scenario is zo opgesteld dat er eigenlijk wel al een afgewerkt verhaal is in dit verhaal maar er ook nog een mysterie openligt om op te lossen in het volgende deel. Misschien is dit wel logisch te verklaren doordat de Rode Ridder strips maar 30 pagina’s tellen wat het vertellen van een uitgewerkt verhaal in één album erg moeilijk maakt.

Johan neemt zijn taak als beschermer van onschuldigen en wezen erg letterlijk in het begin van dit verhaal: tijdens een kermis trekt de marionettenspeler Levinus de aandacht van Johan door zijn erg realistische poppen, als hij die poppen van naderbij wil bekijken wordt hij opgeschrikt door tumult. Boris de berentemmer slaat Iudith, omdat zij hem ervan beschuldigd dat hij zijn beer mishandelt. Zoveel onrecht kan Johan niet aanzien en hij leert Boris een stevig lesje. Als hij met Iudith wil praten op een terras wordt de vrede andermaal verstoord. Dit keer door Wando, de leenman die met zijn vrienden de kermis komt onveilig maken. Iudith wordt weer geviseerd en andermaal grijpt de Rode Ridder in. Hij kan echter niet verhinderen dat Iudith wordt ontvoerd door een van Wandos vrienden. Als Johan Iudith terugvindt en bevrijdt, is Wando uit op wraak. Hij speelt het spel zo dat er een godsgericht moet oordelen. Het godsgericht of godsoordeel was een manier van rechtspraak waarbij een proef of tweekamp de schuld van een persoon moest bewijzen. Immers God zou wie onschuldig was, de overwinning bezorgen of helpen om de proef te doorstaan. De leenman gaat duelleren met Johan die echter alleen bewapend is met een houten schild en een houten zwaard.
Door al deze beslommeringen verdwijnt de marionettenspeler natuurlijk naar de achtergrond. Johan ontdekte wel dat de poppen eigenlijk een dwergenras zijn dat hij kent uit een eerder verhaal en hij kan zelfs enkele dwergen bevrijden die hem nog te hulp komen verder in het verhaal, maar kan niet verhinderen dat Levinus met Enid, de prinses, met de noorderzon verdwijnt. Zo hebben we direct al een grote cliffhanger voor het vervolg.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.