Recensie

Witte klauw 1 Het ei van de koningsdraak


Het is lang stil geweest rond Olivier TaDuc, het laatste deel van zijn westernreeks «Chinaman » dateert al van 2007. Daarna tekende hij alleen maar de onvertaalde kinderstrip “mon pépé est un fantôme”. Voor zijn nieuwe reeks is Le Tendre ook weer de leverancier van het scenario. Dit keer geen western maar een soort heroic-fantasy verhaal dat zich afspeelt in een soort van feodaal Japan, waar vier volken leven met elk hun eigen totemdier : draak, aap, wolf en feniks. Normaal gezien
wordt het een vierluik, maar afhankelijk van het succes kan er dan nog een nieuw verhaal volgen.
We worden meteen in de actie gesmeten als we een groepje stropers zien vechten met een koningsdraak. Hoewel de strijd hevig is en de nodige gewonden en doden vallen blijft de toon erg luchtig doordat de held van dienst snelle Taho zijn pijnlijdende kompanen begeleid met komische commentaren.
Snelle Taho achtervolgt de dodelijk verwonde draak achter een waterval waar hij een ei vindt. De draak draagt hem op om het ei te beschermen en naar zijn soortgenoten te brengen. Voor de draak sterft krijgt Taho nog een magische eigenschap die hem moet helpen in zijn queeste. Als hij met het ei vanachter de waterval terugkeert staat er een groepje soldaten de stropers op te wachten. Tezelfdertijd maakt koningin Shatina van het drakenvolk zich als kersverse weduwe op om zich bij haar zoon te voegen in het klooster van de blauwe bergen. Zo wil ze uit de handen blijven van Suo de Rode, van het wolvenvolk die de macht wil overnemen. Hij stuurt Ijzeren Vuist en zijn meute wolven achter de koningin. De koningin wordt onder andere vergezeld van Witte Klauw, een witharige vamp die naast gezelschapsdame van de koningin ook de oosterse gevechtskunsten beheerst. In het fort van het wed in de wolken kruisen de wegen van de gevangen Taho die van Witte Klauw.

Natuurlijk is dit een eerste deel van een nieuwe reeks, dus valt er altijd wat meer uit te leggen. Maar Le Tendre lost dit goed op door met mondjesmaat met informatie te strooien, zo vermijdt hij grote tekstblokken en voice overs. Nadeel is wel dat we dit soort reeksen wel al een aantal keren hebben gezien, we krijgen een groepje die toevallig ontstaat met een zelfde doel voor ogen. Het groepje bestaat uit een knappe heldin, iemand die voor de komische noot zorgt, een held die een magische eigenschap heeft die hij nog niet onder de knie heeft; men bezorgt het groepje een vervaarlijke vijand met een niet te stillen machtshonger en dit alles wordt bestrooid met een vleugje magie, humor en actie. Le Tendre heeft echter wel al bewezen dat hij van dit soort reeksen wel een topper kan maken (hij schreef “op zoek naar de tijdvogel”, dus het verhaal kan nog groeien. Een feit staat wel al vast: de tekeningen van Taduc die hier voor het eerst werkt met rechtstreekse inkleuring tillen deze reeks nu al boven de middelmaat. Kortom dit is een reeks met een veel belovende start die hopelijk wordt bevestigd in het tweede deel! Om ons te overtuigen heeft de uitgever ook een promotiefilmpje gemaakt.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.