Recensie

De blauwe verten 3 Parijs-Madrid


Ha, wat een opwindende tijden moeten het geweest zijn, die eerste jaren dat de mens het luchtruim aan het veroveren was. Welk een reikhalzend uitkijken naar weer een nieuwe mijlpaal in het vliegtuigwezen moet er niet geheerst hebben?! De eerste constructeurs/uitvinders van de vliegtuigen moeten zich zowat een god gevoeld hebben terwijl ze de wetten van de zwaartekracht tartten. De eer, de roem, het geld: daarvoor waagden velen hun leven én investeerden ze hun hele fortuin. Niet steeds met evenveel succes trouwens... Voor vele avonturiers was het prijzengeld van de grote vliegwedstrijden zowat de enige mogelijkheid om financieel te overleven. Een contract met de militaire instanties natuurlijk ook, maar meestal keken de hoge omes van het leger net naar die vliegeniers die zulks een wedstrijd wonnen. Ook voor de protagonist Theodore Fayard is de komende wedstrijd “Parijs-Madrid” van groot belang...

“Parijs-Madrid” speelt zich af in het jaar 1911, een jaar waarin vele historische gebeurtenissen (en dit niet enkel in de luchtvaart) plaatsvonden. Een jaar ook waarin op politiek vlak heel wat turbulentie was met verscheidene conflicten tussen grootmachten als Frankrijk en Rusland, maar ook Bulgarije en Turkije. Niet te verwonderen dus dat er heel wat militaire interesse was in de luchtvaart. Combineer dit gegeven met onderlinge concurrentie tussen de verschillende grote constructeurs, hommeles binnen de vliegtuigbedrijven en dikwijls tegenvallende weersomstandigheden en je krijgt een fantastische mix om een beklijvend verhaal rond te schrijven.

Frank Giroud toverde met “De blauwe verten” een verhaal uit z’n hoed dat bijna kon doorgaan voor waar gebeurd. Mens en machine worden zo levensecht voorgesteld met al hun positieve kanten maar ook hun gebreken, dat je het soms moeilijk hebt om niet te geloven dat dit fictie is. Natuurlijk zijn er ook enkele overdrijvingen of toevalligheden die het net dat tikkeltje ongeloofwaardigheid geven die maakt dat je je toch weer realiseert dat het om non-fictie gaat. De sterkte van het geheel zit hem in het feit dat lief en leed, moedeloosheid en heroïek,... allemaal hand in hand gaan bij dit fraaie stukje literatuur. De evenwichtige mix in actie en achtergrondinformatie, gecombineerd met een diversiteit aan menselijke gevoelens creëert hier een krachtig geheel.

Tekenaar van dienst, Luc Brahy, is uitstekend gedocumenteerd, maar dat mag je natuurlijk wel verwachten bij een strip van deze strekking. Toch blijft het indrukwekkend hoe hij erin slaagt een gevoel op te wekken van opperste verwondering over de nobele stukjes techniek die worden weergegeven. Alle nodige details zijn aanwezig en lijken te kloppen. Ook de emoties op de gezichten van de verschillende personages zijn treffend. Hoop, jaloersheid, twijfel, vreugde, woede,... je leest het zo af op de pennentrekken van de tekenaar. Een prachtig stukje werk!

Besluit: niet enkel liefhebbers van vliegtuigen zullen deugd hebben van dit album, ook iedereen die een goed geschreven verhaal weet te waarderen waarin plaats is voor het menselijke, zal dit boek graag lezen!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.