Recensie

Transmetropolitan (Lion) 1 Aan het werk


Transmetropolitan speelt zich af in een niet nader genoemde stad in een niet zo rooskleurige toekomst. Dat valt al af te lezen in de blik van de ontdooide tijdreizigers uit het verleden! Die hadden blijkbaar een andere, betere wereld verwacht dan de gore stad, die druipt van de sex en het geweld. Natuurlijk is de technologie er sterk op vooruit gegaan, maar dan alleen maar voor mensen die het zich kunnen permitteren.

Spider Jerusalem is een onderzoeksjournalist die al vijf jaar op een berg leeft, weg van die wereld waar hij zo weinig mogelijk mee te maken wil hebben. Helaas heeft hij nog een boekencontract waar hij niet onder uit kan, en dat dwingt hem er toe om toch maar weer naar de stad te trekken. Het is een koppige, opvliegende, cynische man die niet vies is van wat geweld. Zijn lievelingswapen is zijn darmdisruptor met verschillende standen van waterachtig tot prolaps.

Om geld te verdienen gaat hij columns schrijven. Zijn eerste column heeft direct een grote impact want hij gaat over de transients, een sekte onder leiding van een oude vriend van Spider. Zij willen zich door genetische chirurgie laten veranderen in aliens. Ze vinden dan ook dat ze niet meer bij de rest van de Verenigde Staten horen en roepen hun wijk uit tot onafhankelijk gebied. De regering moet wel reageren en Spider brengt live verslag uit vanuit de oorlogszone. Natuurlijk is er meer aan de hand dan zomaar wat rellen, maar doordat zijn column live verspreid wordt, is zijn naam meteen weer gemaakt. Niet bepaald ideaal voor iemand die wel graag mensen tegen de schenen schopt en dingen onder de aandacht brengt die het daglicht niet mogen zien, maar zelf het liefst vanuit de schaduw opereert.
Om hem tegen zichzelf en anderen te beschermen krijgt Spider van zijn baas een assistente toegewezen, dat is de knappe Channon Yarrow, die nog leert om volwaardig journaliste te worden. Ze delen samen een appartement met een gemuteerde kat met twee koppen die overal plast.

Het taalgebruik van Warren Ellis is even hard als de maatschappij die hij op papier zet, dit is geen reeks voor watjes! De tekeningen zijn net als het verhaal, er wordt niets verbloemd. Deze reeks moet je zeker eens proberen, en het beste is: je moet niet bang zijn om op je honger te blijven zitten (als je nog honger hebt na deze stomp in je maag) want doordat Spider columns schrijft over concrete problemen krijg je steeds afgewerkte verhalen voorgeschoteld!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.