Recensie

Mao's mussen 1 Mao's mussen


Mao vormde decennialang het gezicht van de Volksrepubliek China. Hij bepaalde welke richting China moest uitgaan en dat was richting communisme. De Grote Mussencampagne was een onderdeel van de Grote Sprong Voorwaarts (via enkele "grote sprongen" wou hij China omvormen tot een moderne, zelfvoorzienende en gecollectiviseerde natie). Er moesten met deze campagne vier 'plagen' worden uitgeroeid: ratten, vliegen, muggen en mussen. Mussen werden aan de lijst toegevoegd omdat ze graszaden eten en daarmee de landbouw zouden verstoren. Er werd beslist dat alle boeren pannen en potten moesten gebruiken om lawaai te maken om zo de mussen in angst te doen wegvliegen. Ze zouden hierdoor te bang zijn om ergens te landen en uiteindelijk uit de lucht vallen van uitputting. Plichtsgetrouw volgden veel Chinezen dit bevel op, waardoor de mus bijna werd uitgeroeid in hun land.

http://historiek.net/wp-content/uploads-phistor1/2013/08/maos-mussen-tekening2.jpg

In dit stripboek heeft Mao zojuist het order gegeven om alle mussen te doden. Elk middel is goed om dit doel te bereiken. Dong Tjong leeft in één van de dorpjes waar dit order binnen loopt. Hij is echter een fervente vogelliefhebber, die hier niks van wil weten. Wanneer hem opgedragen wordt om zijn klas aan te leren hoe ze een katapult moeten maken en gebruiken, kan hij dit niet. Hij stelt het altijd maar uit, maar komt zo wel onder de aandacht van de leden van de communistische partij. Al vlug verandert het passieve verzet in actief verzet en redt hij enkele mussen. Het redden groeit uit tot een obsessie. Natuurlijk kan dit niet zonder gevolgen blijven.

Dit boek leest als een parabel, een verhaal met een boodschap. Wat gebeurt er als je natuur uitdaagt en een ecologisch systeem onder uit haalt? De mens kan het immers maar uiterst zelden halen van de natuurkrachten. En eens de natuur terug slaagt, welk resultaat zal dat hebben op de maatschappij? Maar het vertelt ook over hoe mensen in een sterk gecontroleerde maatschappij zich gedragen en misdragen. Dong Tjong ondervindt dit aan de lijve. Willen we zo een maatschappij wel? Ja, een mooi verteld parabel met verschillende lagen. Er zit veel meer diepte in dit verhaal dan je op eerste zicht zou verwachten.

Het boek is in zwart-wit en Hoek gebruikt een schetsende tekenstijl. Door de overtollige details weg te smijten, wordt de focus volledig op het verhaal gelegd. Dit houdt er de vaart in en leest vlot weg. Maar dit betekent niet dat ik het slecht getekend vind. Integendeel. Deze stijl leidt de kijker moeiteloos naar de elementen die er toe doen en het verhaal vooruit helpen. Ik vind het heel gepast voor deze parabel.

In het kort: hopelijk brengt Hoek nog zulke verhalen. Uiterst geslaagd dus.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.