Recensie

De zwarte dahlia 1 De zwarte dahlia


De Zwarte Dalia. Eindelijk in stripvorm en vertaald naar het Nederlands. Veel introductie heeft dit verhaal waarschijnlijk niet nodig, gezien de immens populaire film en de bestseller van de hand van James Ellroy, maar voor diegenen die het verhaal onbekend in de oren klinkt, toch even een korte samenvatting.

http://www.agendamagazine.be/sites/default/files/s1404_le-dahlia-noir2_hyman.jpg

We bevinden ons in Las Angeles in de jaren 40. Dwight 'Bucky' Bleichert heeft eindelijk zijn aanstelling bij de dienst aanhoudingen van de City of Angels, zoals men L.A. in de volksmond ook wel eens noemt. Het Warrants Squad is de gerenommeerde afdeling van de plaatselijke politie. Laat ons maar zeggen: het paradepaardje. Zijn collega is niemand minder dan Leland 'Lee' Blanchard, die net als Bucky in een vorig leven ook bokser was. Ze kennen elkaar dus nog van de ring, ook al zaten ze in verschillende gewichtscategorieën. De mannen kunnen het goed met elkaar vinden. Plots haalt de gruwelijk moord op een jonge vrouw, Elizabeth 'Betty' Short, de nationale pers (een waar gebeurde, nooit opgeloste moord). Gruwelijk verminkt, met een grijns op haar gezicht die ons aan de Joker van Batman doet denken, ligt ze op een braakliggend terrein. Het onderzoek naar de moordenaar zal de band tussen de twee agenten nog versterken.

http://www.galeriechampaka.com/wp-content/gallery/1311_hyman_expo/hyman-dn-p-03.jpg

De zwarte Dahlia is geen typisch moordonderzoek. Ook al gaat men zich op het einde van het verhaal concentreren op de doodsoorzaak en wie of wat er dan wel achter zat, het verhaal is zoveel meer dan dat. De relatie tussen drie mensen, Bucky, Lee en diens vriendin Kay. Tussen de drie ontstaat er een driehoeksrelatie die schijnbaar totaal geen invloed heeft op de relatie tussen Bucky en Lee. Ook krijgen we een duidelijk zicht op de levensloop en de zielenroerselen van de twee voor hun aanstelling bij het Warrants Squad. We leren hun diep menselijke gevoelens kennen waardoor we het gedrag en de drijfredenen van beiden verder in het verhaal, ook beter kunnen begrijpen.

Het verhaal gaat dus in hoofdzaak over de acteurs, verweven met een meer dan tragische en mysterieuze moord. Deze klepper van 170 pagina's in de reeks Kaliber/Casterman is als strip een topwerk geworden, puur omdat men zich zoveel mogelijk aan het origineel van James Ellroy heeft willen vasthouden. De lappen tekst zijn geen storend element omdat ze bijdragen tot het verduidelijken van het geheel. Zowel mens als maatschappij worden hierin dieper toegelicht.

Een zeer gesmaakt werkje van de hand van Amerikanen Miles Hyman, Matz en David Fincehr, een epos waar vier jaar aan vooraf zijn gegaan om dit resultaat te bereiken. De tekenaar heeft zich namelijk gebaseerd op films van de jaren '50 en krantenknipsels van die periode om de strip zo waarheidsgetrouw mogelijk te tekenen.
Een must have voor mensen die de film gesmaakt hebben. De strip legt namelijk nog net iets meer het innerlijke van de personages bloot, zeker wat de ik-persoon Bucky betreft.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.