Recensie

Marie der draken 4 William


Ergens in mijn achterhoofd had ik het idee dat deze reeks een aanvulling was op 'De orde van de drakenridders' en die reeks lag me niet zo echt. Maar mijn vader, ook een fervent striplezer, bleef me maar zeggen dat deze reeks anders en echt de moeite was. Zoals dikwijls, heb ik dan maar toegegeven.. uiteindelijk en beginnen te lezen. Ik beklaag me dat hoegenaamd niet, trouwens.

http://www.silvesterstrips.nl/img/slideshow/marie-der-draken-4-10.jpg

Marie haar hele dorp werd uitgemoord toen ze twaalf was. Door een stom geluk was ze daar zelf niet, maar wanneer ze aankomt in het dorp is het zicht alles behalve aangenaam. Algauw merkt ze dat enkele leden van haar familie blijkbaar toch gespaard zijn en meegenomen met de geweldenaars. Ze besliste toen om achter de edellieden die dit op hun geweten hebben aan te gaan, enerzijds om wraak te nemen en anderzijds om haar resterende familie te bevrijden. Maar de weg is lang.

http://www.silvesterstrips.nl/img/slideshow/marie-der-draken-4-4.jpg

Ze heeft ondertussen heel wat meegemaakt en is een handige strijdster geworden. Samen met William, haar trouwe metgezel en wapenbroeder, neemt ze allerlei klussen aan om zo geld te verdienen. Maar haar doel is nooit uit het oog verloren. Als er maar eventjes een kans opduikt om meer te weten te komen over haar familie of de betrokken edellieden, laat ze die zeker niet liggen. Daarnaast is Marie ook een speciaal persoon, immers zij is één van de weinigen die de monsters kan zien. Deze zogenaamde draken zijn vreselijke, misvormde wezens, die de aarde willen vernietigen en Marie is één van de weinigen die ze zou kunnen stoppen. De vraag is of ze dat wil na alles.. oh ja, ondertussen heeft ze al leden van haar familie terug gevonden, maar echt bevredigend was dat ook niet. Wie gaat dit winnen? Marie, de draken of de politiek (en dus niemand).

http://www.silvesterstrips.nl/img/slideshow/marie-der-draken-4-6.jpg

Het verhaal is van een persoonlijke tragedie uitgegroeid naar een fantastisch geheel in verschillende lagen. En het werkt ook op al die lagen. Het persoonlijke heeft je in het begin meegesleept in het verhaal, maar het zijn al die andere lagen die je gekluisterd houden. Dat vleugje extra dat Ange toevoegt, maakt dit een boeiende reeks, dat gelukkig niet uitgemolken wordt maar een einde zal kennen met het volgende deel.

De tekenstijl is enigszins ruw, waarbij duidelijke arcering gebruikt wordt. Deze zwarte arceringsmethode geeft zware contrasten, dat gevoelsmatig wel aansluit bij het gevecht tussen goed en kwaad. Aanvullend worden er eerder warme kleuren gebruikt voor Marie en haar medestanders, terwijl de monsters eerder een koude kleur toegewezen krijgen. Het sluit allemaal mooi aan, waardoor de tegenstellingen zeer duidelijk zijn en we bijna onmiddellijk een zeer duidelijke voorkeur krijgen voor Marie.

In het kort: spannende reeks, die ongetwijfeld naar een epische climax aan het toewerken is.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.