Recensie

Travis (Talent/Daedalus) 9 Het blauwe goud


Travis is terug! En hoe…

De reeks Travis is, na ‘De Cyberneurs’ en ‘Vitruvia’, toe aan z’n derde cyclus: ‘Blue Gold’. Ook deze maal zal het verhaal bestaan uit 3 delen, waarvan het laatste in 2011 verscheen in het Frans.
http://www.bedetheque.com/media/Planches/Albtravis8_12092007_222212.jpg
Nadat Travis in de vorige cyclus z’n dekmantel afgooide, werd hij gedwongen te stoppen met zijn werkzaamheden voor een excentrieke miljardair. Samen met zijn oom Terry richtte hij dan maar een ruimtevrachtmaatschappij op. De zaken gaan echter niet best omdat niemand happig is om een ex-spion van het Europees Parlement in dienst te nemen. Maar dan wordt hij opgeroepen om watervoorraden naar de maan te brengen omdat een terroristische organisatie alle waterzuiveringsstations vergiftigde. Als dan ook Vlad Nyrki nog komt opdagen, is het uit met het (te) rustige leventje...

Ondanks dat deze reeks reeds 9 albums telt, raak ik nog steeds niet verveeld. Akkoord, een aantal zaken keren terug en misschien treedt er nu en dan een tikkeltje voorspelbaarheid op, maar toch weet Duval voldoende te intrigeren, zodat je verlangend verder leest in de hoop stukjes van de ontknoping te vernemen. De zich parallel afspelende gebeurtenissen zijn goed te volgen, onder meer omdat het aantal personages beperkt is en er geen al te ingewikkelde complottheorieën spelen. Samen met het feit dat er geen onoverkomelijke verwijzingen zijn naar de vorige delen, houdt dat in dat deze strip te lezen is zonder dat je de voorgaande delen herlas. Wie toch liever het zekere voor het onzekere neemt en het een en ander wil herlezen, kan zich gerust beperken tot de tweede cyclus. Dat volstaat ruimschoots.
Centraal gegeven in de reeks is steeds geweest dat er meerdere industriële grootmachten strijden om nog meer winst en werelddominantie. Bij dit album is dat wat op de achtergrond geraakt en is er een andere macht in het spel gekomen. Zonder in detail te willen treden, vermoed ik dat er ons nog een interessante clash staat te wachten.
http://www.bdgest.com/prepub/Planches/TRAVIS806.jpg
Op grafisch gebied zit het, na een minder 7de album, opnieuw goed. Quet weet op passende wijze de toekomst in beeld te brengen en dit wordt mooi gecompleteerd door de felle kleuren van Schelle die wel degelijk passen. Ook het feit dat de tekenaar niet te heel ver afwijkt van het uitzicht van vele high-tech spullen zoals we die nu reeds kennen, speelt in het voordeel. Je hebt nooit echt het gevoel dat men een irreëel toekomstbeeld schetst. Enkel als het op de weergave van de digitale (internet)wereld aankomt, vind ik dat men vrij optimistisch en teveel visueel te werk gaat.

Besluit: een weinig vernieuwend maar toch aangenaam album dat zich in de goede middenmoot voegt.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.