Recensie

Amorfati (Don Lawrence Collection) 2 Nacht en ontij


De beleefdheidsregels vertellen ons dat we niet mogen lachen met ongelukjes, ongevallen, doden,... maar als ik deze reeks lees, is dat toch een onmogelijke opdracht. Ik had de recensie ook kunnen beginnen met zeggen dat boontje om zijn loontje komt, maar soms ook niet zoals hier veelvuldig bewezen wordt.
In ieder geval ook in dit deel krijgen we een opeenvolging van kortverhalen die op enkele pagina's tijd het (nood-)lot laat toeslaan in verschillende omstandigheden en omgevingen. Meestal is het dan ook nog zo uitgekiend dat een onvrijwillige glimlach en een beetje leedvermaak losbreekt.

http://www.boekenkrant.com/wp-content/uploads/2015/03/Amorfati-BvW.jpg

Er zijn 8 tekenaars, waardoor de verschillende verhalen echt wel een eigen smoel hebben. En de match tussen verhaal en tekenaar lijkt goed doordacht, want de sfeer van de tekenstijlen vergroten telkens weer de atmosfeer van de verhalen. De ene keer al iets meer sinister en dan weer meer ludiek door de mokerslagen die karma al eens uitdeelt. De stijl sluit telkens mooi aan.

Qua verhalen gaat het deze keer van kerstmis tot maffia en terug naar glamoureuze filmwereld, met een terroristisch tussendoortje en een paar moordzaken als finaal ingrediënt. Zoals de cover al verraadt -een vrouw zwevend in het water die niet echt moeite doet om boven te geraken en achter haar luchtbellen die opstijgen- zit er in alle verhalen een onverwachte wending, die alles op losse schroeven zet en het verhaal een andere kant op draait. Als je de backcover bekijkt weet je het achterliggend verhaal van de vrouw alvast. Voor de kortverhalen moet je zelf maar het boek lezen. Je zal het je niet beklagen.

In het kort: hoe tegenstrijdig het ook klinkt, een tweede leuke bundeling van noodlottige verhalen



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.