Recensie

De weeskinderen 1 Er was eens een nacht


In het hart van het Rijk van de Nacht, een vergeten planeet, verborgen tussen een groepje sterren leven twee "elfjes" Tïa en Fêne. Ze zijn de enigen van hun soort die op deze planeet leven. Op een dag vonden enkele wolven hun tussen het gras en die wezentjes hadden zo een aantrekkingskracht op deze dieren dat ze besloten om hen te beschermen en boden ze hun warme gastvrijheid aan. Tïa en Fêne stonden al heel snel in het middelpunt van de belangstelling. Vele generaties later staan diezelfde twee nog steeds onder bescherming van de wolven. Op een dag komt "hij", een door de wolven verbannen gruwelijk ventje, net een Krobbel maar dan met groene hoed, en stelt de eenvoudige vraag aan Tïa "Wie ben jij?". En dit zorgt voor een ware ommekeer in het leven van de twee wezentjes. Ze gaan op zoek naar zichzelf en na wat er na het einde is, in dit geval het bos waarin ze al wolven-generaties lang leven en nooit hebben verlaten. Het onbekende lonkt, een totaal nieuw iets voor Tïa en Fêne.

http://www.danielmaghen.com/images/planches/24115-1.jpg

Cyril Knittel moet je niet te veel googlen als het over strips gaat. Dit is slechts zijn tweede reeks waar hij de tekenaar van is en als scenarist is dit zijn première. Nochtans is de brave man al sinds zijn jonge jaren geïnteresseerd in strips en alles wat er rond te doen is. Hij heeft zijn baccalaureaat (le bac (remember "Les sousdoués passent le bac"?)) gedaan in plastische kunsten maar zijn studies aan de Universiteit van Rennes heeft hij gestaakt om zich volledig over te geven aan het tekenen. In 1999 namen de eerste projecten een start voor zijn eerste strip, jammer genoeg nooit in het Nederlands uitgegeven. Tussen "Les pèlerins de Phaël", waar maar één strip van uitgegeven is, en deze strips liggen vijf jaar waarin hij allerlei kleinere projecten en illustraties heeft gemaakt, maar niet echt iets dat van de grond kwam.

En dan is daar "De weeskinderen". Mogen we het een debuut noemen? Ja, toch wel. Waar hij de melk is gaan halen voor het scenario, ik zou het niet weten, maar het lijkt niets of slechts heel weinig op bekend werk. Het mag dus uniek heten met een spatje ongekende mystiek en een scheutje dynamiek. De kleine wezentjes lijken twee frêle figuurtjes die leven van rozengeur en maneschijn, en dat is ook zo, tot die gruwel op de proppen komt en het hele gelukzalige wereldje op zijn kop gooit. Je merkt dan ook zeer goed in de tekeningen en dan vooral in de inkleuring waar we van een happy-few leventje naar een dark age gaan. De kleuren zijn soberder, minder frivool, enfin, de wereld ziet er plots niet meer zo rooskleurig uit.

Het geheel klopt: de tekeningen kunnen niet zonder verhaal, zonder de kleuren, zonder lay-out. In Blind-date toestanden zou men dit een perfect match noemen en dat is dit modern sprookje dan ook. Geschikt voor jong en oud? Ja, maar jong zal toch met veel vragen blijven zitten. Maar die moeten dan maar de strips van Strip2000 kopen. Gorilla is van ons, de doorleefde en doorleesde stripliefhebber met het hart op de goede plaats.

http://www.danielmaghen.com/images/planches/24107-1.jpg








Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.