Recensie

Alleen op de wereld (Proost) 1 Alleen op de wereld


Nog voor we aan het verhaal kunnen beginnen, krijgen we al een verwittiging: de kans is groot dat het bij dit deel gaat blijven. Nochtans is het verhaal van Hector Malot langer, veel langer. In feite hebben we nog maar net de proloog en het begin van het verhaal gezien en toch staat dat -ja toch al even het grote woord gebruiken- dreigement er al. Gelukkig wordt ook al meteen duidelijk dat dat niet erg is.. dit kan op zichzelf staan en is juist uitgekozen omdat het zo aanspreekt en beklijvend is. Met zo een inleiding kan het bijna al niet meer mis gaan.

http://1.bp.blogspot.com/-pvKJE3-SgCw/U8g7BQMsL7I/AAAAAAAAAg4/dA7ElJqjZTQ/s1600/Page_11.jpg

Remi is een vondeling, maar liefdevol opgenomen in de familie Barberin, door de moeder toch. De vader is immers al jaren naar Parijs getrokken om als steenhouwer aan de slag te gaan. Hij stuurt op regelmatige tijdstippen geld op, maar het dorpje Chavanon is te ver om even binnen te springen. Het geld is nodig en dus blijft hij maar werken in Parijs. En dan plots als Remi 8 jaar is, slaat het noodlot toe, een ongeluk op de werf en de vader, Jérome, komt terecht in een ziekenhuis. In die tijd stond de werkgever sterk tegenover zijn personeelsleden en dus krijgt hij ontslag, zonder enige schadevergoeding. Jérome komt terug naar huis, naar een vondeling die hij na zijn vondst als baby niet meer gezien heeft, maar wel zonder geld in de zak. Het dilemma is zo al direct duidelijk.. mag Remi blijven of niet?

http://1.bp.blogspot.com/-szUqf1jg3A8/U8g7BZZ7mAI/AAAAAAAAAhA/60xwxpXbedU/s1600/Page_12.jpg

Dit is inderdaad een hartverscheurend verhaal dat door de tekenstijl, die ruw oogt maar toch best veel emotie kan weergeven, nog eens verzwaard dreigt te worden. De koude, blauwe kleur en de dikke zwarte lijnen en achtergronden maken het er niet vrolijker op. En toch, en toch is dit niet een mistroostig verhaal zonder enige hoop. Het optimistische karakter van Remi en de lieve mama trekken het helemaal recht en meer, waardoor er behoorlijk wat warmte afstraalt van de pagina's.

In het kort: een gekend en prachtig verhaal in een indrukwekkend kleedje. Ik hoop dus wel op een deel 2, Bart, hoor je me!





Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.