Recensie

Douwe Dabbert 7 De weg naar west


In het vorige deel heeft Douwe vriendschap gesloten met Dodo. Dodo is een dodo (duh!) en zoals zowat iedereen weet, is dat dier ondertussen al lang uitgestorven. Omdat Dodo zich eenzaam voelt, wil Douwe hem een vrouwtje zoeken. Echter de zoektocht is helemaal niet zo gemakkelijk. Langzaamaan daagt het dat de dodo's op geen enkel eiland nog voor komen. De ingrepen van de mensen hebben een exotisch dier, met name een varken (nooit gedacht dat ik dat als een exotisch dier zou omschrijven!), meegebracht naar de Caraïben, het leefgebied van de dodo's. Echter die varkens eten met plezier de eieren op van de dodo's en dat betekent dat ze zowat volledig verdwenen zijn.

Zo vlug geeft Douwe niet op, maar de realisatie dat Dodo wel eens één van de laatste, als het al niet de laatste is, kan zijn, begint wel te dagen. De zoektocht wordt nog bemoeilijkt door alle piraten in de buurt en die mannen hebben weinig appreciatie voor de eerlijkheid van Douwe. Zichzelf in de nesten werken kan hij wel, onze Douwe. Dit is dan ook opnieuw een verhaal waar de wendingen en twists elkaar opvolgen, maar er onder ligt wel een tragische noot over de ondergang van de dodo's. Hierdoor strijden er twee gevoelens met elkaar, de leuke en inventieve inspanningen van Douwe geven een opgewekte noot maar het nakende afscheid van de dodo's brengt een verdrietig gevoel. Het is moeilijk kiezen wat doorweegt.

Het is overduidelijk in de tekeningen wie de goeden en wie de slechteriken zijn. Douwe en Dodo hebben een aangenaam, zelfs koddig lichaam en gezicht, die gewoon plezier maar ook een zekere onschuld uitstralen. De slechte piraten hebben lelijke tronies. Geen twijfel mogelijk. Die licht karikaturale trekken horen thuis in deze omgeving waar alles kan. Het past.

In het kort: tezelfdertijd een leuke, doch triestige aflevering





Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.