Recensie

Karel en Johnny 1 De Zaire connection


Deze 'Karel en Johnny Deel 1' is een ode aan een veel te jong overleden tekentalent met veel toekomst. Geboren in 1961 ontdekte hij al snel waar zijn doel lag. Voor hij zich in het stripwezen stortte begon Joäo Carlos Pachecode Mendonça zijn carrière als grafisch vormgever in een overheidsinstantie, departement onderwijs. Zijn eerste strip zag het levenslicht in 1988, op 27-jarige leeftijd. Met Orion dwong hij al onmiddellijk bewondering af in het wereldje. Hierna creëerde hij nog enkele verhalen die tot de verbeelding spraken, waaronder Maskman en Cybercop en was er ook een eerste samenwerking met de scenarist van dit verhaal, Ataide Braz, waarmee hij een licht erotisch verhaal op papier zet en in 1992 verschenen de eerste tekeningen op papier voor dit verhaal.

Daarna werd de zoektocht naar nieuw werk verder gezet en kwamen er nog enkele pareltjes van zijn hand tot men eind 1994 verlamming vaststelde. Een hersentumor was de reden van zijn sterk achteruitgaand zicht en de kanker had al spoedig vertakkingen in heel zijn lichaam. Op 12 november 1995 verwisselde Joäo het tijdelijke voor het eeuwige. Hij was toen slechts 34 jaar.

De Zaïre Connection is een typisch verhaal over een gangsterbende die om de meest illegale manier drugs trachten binnen te brengen in de daartoe zeer populaire havenstad Antwerpen. De 'goederen' worden getransporteerd met een cargoschip dat op papier bananen bevat.
Tijdens een ontmoeting van Karel en Johnny loopt er een zwaargewond personage naar hen toe en kan nog net de woorden 'Help me! Verwittig de politie... In de haven.... Bananen' murmelen voor hij tegen de straatstenen smakt. Karel vermoed dat de man moedwillig op hen is toegestapt en overtuigd Johnny om samen met hem deze zaak uit te pluizen. Als Johnny dan ook nog eens zijn oude vlam (zeg maar Vamp) Dana ontmoet die hem in de Zaïre Connection wegwijs maakt staat zijn besluit vast. Deze zaak moet opgelost worden, wat de consequenties ook mogen wezen.

Deze hulde van Uitgeverij Bonte zorgt voor één van die ontbrekende pareltjes in het Vlaamse landschap die anders waarschijnlijk aan ons zouden voorbij gegaan zijn. De tekenstijl is typisch jaren '90 maar totaal niet gedateerd. Het kan net zo goed vandaag op papier gezet zijn. Dat Joäo talent had mag blijken. Zijn bijwijlen wat extreme mimiek op de gezichten neem je er met graagte bij. Een verbaasd gezicht kan je niet verwarren met een woede uitbarsting. De realistische stijl die gehandhaafd wordt is dan ook te vergelijken met de groten van die tijd. Waar hij de mosterd is gaan halen weet ik niet maar het moet van een even vermaard iemand zijn als het merk Tierentijn in Gent.

Prettige eerste kennismaking met deze tekenaar. Jammer dat het hier zowat bij zal blijven.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.