Recensie

Donjon avondschemer 106 Omwentelingen


Zes jaar! Zes jaar heeft het geduurd voor we het vervolg konden lezen van het avontuur dat Koning Stof (aka Marvin) en de naar hem genoemde Marvin De Rode belven, steeds vergezeld van hun trouwe Vleermuis.

Veel heeft natuurlijk te maken met het feit dat Uitgeverij L geen heil meer zag in de verschillende universa van Donjon. Silvester sinds kort weer wel.

Omdat het zo lang geleden is nog even een opfrissing: de albums van Avondschemer verhalen hoe het er in de nadagen van de slottoren aan toe ging. Herbert de eend en Marvin de draak, de beide hoofdfiguren uit de Donjon Zenit gebeurtenissen, zijn ettelijke jaren ouder geworden. Op het einde van het vijfde Avondschemer ablbum hebben ze zich weer verzoend, heeft Marvin zijn ogen terug en vertrekt hij vergezeld van die andere Marvin en Vleermuis naar nieuwe avonturen. Tot hier wat U misschien al ettelijke jaren vergeten was.

In het nieuwe verhaal landt het drietal op een planeetstukje waar het er toch maar raar aan toe gaat. De planeet kantelt de hele tijd, waardoor je in de tegenover gestelde richting moet wandelen om er niet af te vallen. Meer nog, de plaatselijke potentaat, Aldente (met zo een naam kookt zijn vrouw natuurlijk pasta), laat zijn kasteel voortdurend verrollen om dezelfde reden: aan de bovenkant van de planeet blijven.

Om dit te bekomen moet hij ogenschijnlijk vriendelijk doen tegen de trekkende beren, zeg maar hen manipuleren. Marvin De Rode zou zichzelf niet zijn moest hij hiertegen niet in opstand komen.

Voeg hierbij een warmbloedige echtgenote en dito dochter van Aldente en beide Marvins weten weer dat hun hormonen werken.

De vraag is dan natuurlijk of de omwentelingen van de titel enkel slaan op het draaiende stukje planeet, of om de opstand die Marvin predikt.

De humor in de Donjonreeksen is van het absurde soort. Terwijl Joann Sfar en Lewis Trondheim zoals steeds voor het absurdkomische scenario zorgen, zijn de tekeningen van Obion. Weliswaar niet zo verfijnd als de beide vorige albums in deze reeks, die van de hand(en) van Kerascoët waren. Maar dit soort verhalen vraagt daar ook niet om.

http://www.planetebd.com/dynamicImages/album/page/large/76/album-page-large-7687.jpg

Ook al is dit zeker niet het beste verhaal uit het Donjonuniversum, toch mogen we als stripliefhebber blij zijn dat er een vervolg komt in de vertalingen.

Een grote pluim trouwens ook voor Silvester: het album is net even groot als die bij L werden uitgegeven, met identiek lettertype en icoon op de rug. De L is uiteraard een S geworden. Maar het zo rigoreus copiëren van de lay out van de reeks zoials ze door de vorige uitgever werd bedacht getuigt van een groot respekt voor de stripverzamelaar!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.