Recensie

De oorlog van de Lulu's 3 1916 - De hoop stenen


http://i.imgur.com/wT3sZq2.jpg

Na de dood van hun Duitse vriend Hans zijn de Lulu's gevlucht voor het naderende oorlogsgeweld. Ze zijn ondertussen al maanden op de dool en de winter deed zijn intrede. In een schier eindeloos woud dat ze doorkruisen ontdekken ze een hut. Doodmoe, hongerig en verkleumd en hopend op een beschutte slaapplaats naderen ze behoedzaam het bouwsel. Tot een harde stem hen doet opschrikken. Een oude man beschouwd hen als dieven wil hen al boos schreeuwend verjagen. Als hij hun armzalig en sjofel uiterlijk aanschouwd komt hij tot rede. Hij bied hen onderdak aan, maar zegt er meteen bij dat ze hier maar een korte tijd kunnen verblijven. De Duitse patrouilles die constant het bos doorkruisen azen op deserteurs, werkweigeraars en onderduikers. Het is beter voor ons vijftal om zich te verschuilen in een grote stad. Hij raad hen aan naar Guise af te reizen. Na een afmattende tocht vinden ze in Guise onderdak in een geplunderde en beschoten woning. Hun levensomstandigheden zijn abominabel. Geen comfort, eten, winterkleding of verwarming. Als Luigi zich dan ook nog ernstig verwond daalt hun moed al snel tot het nulpunt. Een oude dame, bezorgd om hun lot, verwijst hen door naar de Familistère door de plaatselijke bevolking de Hoop Stenen genoemd. Hier kunnen ze hopelijk tijdelijk een veilig onderkomen vinden. Alhoewel veilig is betrekkelijk de Duitsers hebben de twee onderste verdiepingen van het gebouw opgeëist waardoor de oorspronkelijke bewoners verhuisden naar de bovenste verdiepingen. Voor onze vrienden en de bewoners wordt het een kat en muis spelletje tussen de bezetters die zich ongenaakbaar wanen en de bewoners beschouwen als een noodzakelijk kwaad. Na een aantal dagen welverdiende rust besluit ons vijftal om te verkassen om de bewoners van de Hoop Stenen niet nodeloos in gevaar te brengen.

http://i.imgur.com/YEiKOiJ.jpg

Het verhaal staat niet bol van actie, maar kabbelt in dit album rustig voort. Het scenario spitst zich toe op hoe de vluchtelingen geplaagd worden door honger en kou en op zoek trekken naar een veilig onderkomen. Iets wat niet makkelijk blijkt in oorlogsomstandigheden. Een oorlog die nergens in dit album expliciet in beeld komt. We worden wel meegevoerd langs beschoten, vervallen en geplunderde woningen maar de Lulu's ontsnappen bijna steeds aan de waanzin van de oorlog . Ze worden meermaals geconfronteerd met Duitse patrouilles die ze telkens handig weten te ontwijken. Zelfs in de Familistère een werkelijk bestaand gebouw opgericht door Jean-Baptiste André Godin (1817-1888) een man die de arbeiders een beter leven wilde bezorgen worden ze meer dan eens geconfronteerd met de Duitsers. Het scenario van Régis Hautiére is uiterst realistisch neergezet en voldoende onderbouwd met fictieve en historische feiten. Het zit vol onverwachte wendingen wat maakt dat dit album naar onze persoonlijke mening voorlopig het beste is uit de serie. Het verhaal speelt zich voor een groot deel af in de Familistère een historisch gebouw dat uitstekend in beeld gebracht wordt door Hardoc. Hij toont via prachtig uitgevoerd tekenwerk hoe het gebouw werkelijk in elkaar zit. Gaanderijen, traphallen en een imposante koepel die het gebouw verheffen tot een wonder van architectuur. Het wachten is nu op “ 1917 :Het afscheid” het vierde en afsluitende album. WG,

http://i.imgur.com/fDlbkHA.jpg






Dit is een recensie van een gebruiker.