Recensie

De klaagzang van de verloren gewesten 3.1 Blackhead


Toen Dufaux met de Klaagzang begon had hij niet kunnen vermoeden hoezeer deze reeks met zijn fantasie op de loop zou gaan. Na de eerste 4 albums waren er zoveel ideeën in hem opgeborreld voor andere cyclussen, dat hij niet anders kon dan ook die draden uit te werken. Dat resulteerde in de meer dan uitstekende cyclus “De Genaderidders” die plaatsvindt in de tijd vóór Sioban en vooral vertelde over Seamus en Sill Valt en hun strijd tegen het kwaad. In die 4 albums was er echter geen plaats genoeg om de rol van de heksen deftig uit de doeken te doen en dus werd een derde cyclus gestart, waarvan ik hier het eerste deel bespreek.
http://www.bedetheque.com/media/Planches/PlancheA_253349.jpg
Een jonge knaap rijdt door het woud van koninkrijk Blackhead naar het kasteel van koning Brendam. Hij moet er een medaillon afgeven aan de koning. Hij blijkt echter in een hinderlaag te lopen. Het waarom van deze aanval blijft onduidelijk. De dochter van een heks redt hem van een wisse dood en de jongeman vervolgt z’n tocht. Zijn lot lijkt het hem echter niet gemakkelijk te maken en er staan hem menige beproevingen te wachten...
http://4.bp.blogspot.com/-Y7uKa5R9DvQ/Vf18-uxwgBI/AAAAAAAAIZ4/RgxYglsh6Yo/s640/ComplainteDesLandesPerdues-Be%CC%81atriceTillier-cpl052.jpg
Het eerste wat me van het hart moet, is dat de sfeer die dit album uitademt heel anders aanvoelt dan in de eerdere cycli. De karakters ogen minder doorleefd en boeten een heel stuk aan geloofwaardigheid in. Het is natuurlijk geen evidente taak om grootmeester Delaby (en met uitbreiding zijn ‘leerling’ Jérémy) op te volgen, maar toch is de stijlbreuk me te groot. Ook de inkleuring bereikt niet het niveau dat Gérard en Marquebreucq haalden. Volgens mij vooral door gebruik van lichtere tinten die niet helemaal passen in dit epos. Maar misschien ben ik te verwend geweest en liggen de eisen te hoog...

Ook het verhaal heeft minder body dan vroeger. Dit komt onder andere omdat de verwantschap met het verhaal dat we reeds kennen (nog?) niet duidelijk is. De raakvlakken zijn nog onvoldoende aanwezig waardoor je je nog niet voldoende kan inleven in het verhaal.. Maar wat niet is, kan natuurlijk nog komen.
Dat de auteur enige inspiratie is gaan halen bij Game of Thrones zou me ook niet verwonderen. Wat immers te denken van een koningin die vooral uit machtswellust met de machtigste man van het land is getrouwd en bovenal haar kind op de troon wil zien? En dat die zelfde koning als vlucht dagenlang op jacht trekt? En zo zijn er wel meer zaken, maar die laat ik u graag zelf ontdekken. Is dat een slechte zaak? Gelukkig niet. Het kader en de uitwerking is immers origineel genoeg om een heel ander verhaal te scheppen.
Feit is, dat ik na de voorbije hoogstaande verhalen, bij dit album op m’n honger bleef zitten. De spankracht moet omhoog en de link met de reeds gekende wezens moet omhoog.
http://4.bp.blogspot.com/-kB1uBhOO6Rs/UcL_ll1USFI/AAAAAAAADP8/uETrBBjJ4X0/s1600/Stuart-ComplainteDesLandesPerdues-BeatriceTillier2.jpg
Besluit: dit deel heeft me nog niet kunnen overtuigen, maar gezien het vakmanschap van Dufaux, is deze cyclus zeker nog niet verloren.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.