Recensie

Het zwaard van Ardenois 4 Nuhy


Alles heeft naar dit geleid. De finale veldslag tussen goed en kwaad: de drie rijken verenigd tegen het leger van de heer met het zwarte harnas. Wie wint of verliest, zal afhangen van Garen. Hij heeft het zwaard waarmee hij de man in het zwarte harnas kan overwinnen, maar hij moet dat dan nog wel doen en dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Immers een ridder dient toch nobel, eerlijk en .. euh.. ridderlijk te zijn. En daar wringt nu net het schoentje. De heersers van de drie rijken zijn toch niet helemaal rechtvaardig te noemen en daardoor duikt de vraag op of zij wel de goede partij zijn om voor te vechten. Garen staat onder grote druk. Wat gaat hij uiteindelijk doen? Lezen om te weten!

http://www.unamourdebd.fr/wp-content/gallery/lepee-dardenois-t4/epeee_ardenois_T4_pt01.jpg

Dit is een op eerste zicht middeleeuws ridderlijk verhaal. De karakters lijken in het begin bijna het ultieme cliché van ridders, adel en koningen: de ridders zijn dan nobel, de adel machtsbelust en de koningen wijs. Maar al vlug wordt dat beeld toch wel bijgesteld, immers de koningen willen ook wel extra macht en de ridders zijn niet altijd zo ridderlijk. Het sluit meer aan bij hoe het echt moet geweest zijn. En toch... Garen krijgt hierdoor een harde leerschool maar hij blijft de idealist. De ridderlijkheid is bijgevolg nog niet volledig dood.

Toch kan je niet stellen dat dit een optimistisch verhaal is. Er sterven hoofdpersonages, verraad broedt weelderig en het eindresultaat is niet meteen een klinkende overwinning. En dat had ik niet verwacht toen ik aan de reeks begon en dat is dan weer een goede zaak. Een onverwacht verloop en einde is altijd fijn om te lezen. Het enige dat ik me toch wel afvraag is hoe naïef Garen kan zijn om zo een ideaalbeeld te blijven houden over de wereld ondanks alles bewijzen van het tegendeel... de overmoed van de jeugd? Maar als je in zo een strijd verwikkelt bent, vermoed ik toch dat je snel volwassen wordt en de ogen open gaan, maar niks. Laat me echter wel zeggen dat dit een bemerking is die ik achteraf pas echt opmerkte toen ik het verhaal nog eens overdacht. Tijdens het lezen heeft dit me hoegenaamd niet gestoord. Het leest dan ook vlot weg en het is een spannend verhaal waar je echt wil weten hoe het gaat aflopen.

http://www.unamourdebd.fr/wp-content/gallery/lepee-dardenois-t4/epeee_ardenois_T4_pt05.jpg

Zoals al eerder gezegd (zie vorige recensies) zijn de spelers in deze reeks dieren. En de dieren zijn niet geheel willekeurig gekozen, een beer voor een moedig en sterke krijger, een vos voor de sluwe planner,.. De uitzondering is wel Garen, hij is een konijn en dat roept niet direct een bepaalde connotatie op. Iemand enig idee?

De tekeningen blijven een plezier. De menselijke gezichtsuitdrukkingen ondanks hun zeer duidelijke dierlijke kenmerken zijn erg helder en bijgevolg makkelijk leesbaar. Ze houden er het tempo in.

In het kort: een leuke reeks.





Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.