Recensie

De Rode Ridder 248 De drakar des doods


Ondanks het goede voorbeeld van de Rode Ridder zijn niet alle ridders nobele helden. Eén van zijn oude strijdmakkers is nu leenheer geworden, maar door omstandigheden is hij een heel andere man geworden. Hij buit zijn onderdanen uit en dwingt gehoorzaamheid af met de hard hand. En dan verschijnt de Rode Ridder ten tonele. Iedereen weet dan wat er gaat gebeuren: deze situatie zal recht gezet worden, hoe dan ook. De geschikte manier komt als het ware uit de lucht gevallen als de Vikingen het land aanvallen. Wie zal de held zijn en wie zal van zijn troon vallen? Ja, je denkt wel dat je het antwoord al weet, maar lees het toch maar eens, zo simpel is het nu ook weer niet uitgewerkt.

Dit is een De Rode Ridder verhaal zoals we dat gewoon zijn: een onrecht en een held ontmoeten elkaar waarop het eerste verdwijnt. Het is niet helemaal een rechtlijnig verloop van a naar z maar kent af en toe een omwegje, gelukkig maar, en zowat iedereen (buiten Johan) heeft zijn slechte, maar ook zijn goede kanten waardoor het verhaal toch net iets meer wordt. Het is met andere woorden een leuk deel.

Dit is een van de laatste Rode Ridder strips dat Claus zal tekenen. Immers vanaf nummer 250 zal iemand anders het overnemen. Het valt te hopen dat het minstens deze kwaliteit haalt: een ridder die kracht en rechtvaardigheid uitstraalt. Meer moet dat niet zijn.

In het kort: De oude, vertrouwde Rode Ridder



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.