Recensie

Het kleine circus 1 Het kleine circus


http://i.imgur.com/EJKenJk.jpg

Wie onder de striplezers heeft er ooit gehoord van Fredéric Othon Theodore Aristidès? Bij deze vraag zie ik in gedachten velen de wenkbrauwen fronsen. Pijnig jullie grijze massa niet langer. Het gaat hier gewoon over tekenaar en scenarist Fred. Een man, die in onze contreien vooral bekendheid verwierf met zijn poëtische albumreeks “Philemon”. Een sterk onderschatte reeks die een tijdje terug door uitgeverij HUM opgepikt werd. Maar Fred is meer dan Philemon! Ondanks zijn bezield vakwerk werd om één of andere reden het overgrote deel van zijn oeuvre nooit vertaald. Maar diezelfde uitgeverij HUM bied nu opnieuw een album aan uit het oeuvre van Fred aan. Met name: “Het kleine circus”, dat voor het eerst voorgepubliceerd werd in het Franse tijdschrift : “Hari-Kiri” en in album verscheen in 1973. Een compleet herziene versie verscheen in januari 2012. Dit ter gelegenheid van een tentoonstelling gewijd aan het werk van Fred tijdens het Internationale Stripfestival in Angoulême

http://i.imgur.com/wgYbPU9.jpg

Bij een circus verwachten we vreugde, uitbundigheid en felle kleuren. Vergeet het maar, niet in dit album. Niets te merken van vreugde en uitbundigheid bij deze rondreizende circusfamilie. Hun circus bestaat uit één enkele gammele wagen getrokken door Carmen een schriele uitgeteerde dame, die begeleid wordt door haar man Leopold, een beer van een vent, en hun tengere zoon. Samen komen ze terecht in de meest bizarre situaties, ze ontmoeten wilde clownspaarden. Raken betrokken bij een mislukte stunt van levende kanonskogels en belanden tot hun verrassing opeens in een flipperkast. Waarin ze moeten hollen en rennen om het vege lijf te redden. Fred weet dit alles op een uitzonderlijk poëtische wijze in beeld te brengen. Soms neigen de gags, die over het algemeen twee pagina's beslaan naar zwarte humor, maar zelden of nooit gaat zijn humor over de schreef. Het geheel wordt gebracht in zwart-wit, niet zomaar zwart-wit, maar in de meest diverse varianten. In dit album, de persoonlijke favoriet van Fred, wordt heel zijn kunnen samengevat. Het album ademt kunst uit, poëzie, surrealisme en melancholie. Kortom een meesterwerk dat het verdiend om gelezen en meermaals herlezen te worden. Hopelijk vergast uitgeverij Hum ons in de toekomst op nog meer pareltjes uit het werk van Fred. We kijken er alvast naar uit. WG.

http://i.imgur.com/rb6TnmT.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.