Recensie

Simon van de rivier INT 2 Boek 2


In het tweede deel van de inbtegrale zijn weer 3 verhalen gebundeld. Het gaat op de verhalen die als albumnummer 3 (Maïlis), 4 (De pelgrims) en 5 (City N.W. N°3) meekregen.

In Maïlis vindt Simon onderdak bij een vrouw en haar dochter. Wat het met 2 vrouwen doet om zo een bink in huis te halen is voorspelbaar. Het is een verhaal over liefde en jaloezie, en waartoe die leiden kan. Pas als het te laat is en het onherstelbare gebeurt lijkt dat door te dringen.

De pelgrims en City NW N°3 vormen eigenlijk een geheel.
Simon komt terecht bij landbouwers en voelt zich goed bij hun manier van leven. Ook hier kruist de liefde weer zijn pad (een bink, ik zei het al). Wanneer zijn nieuwe vrienden in de problemen komen aarzelt Simon niet om hen met zijn aanpak te helpen. Hiervoor moet hij eerst naar Chartres, en later naar Parijs, omgedoopt tot City NW N°3.

Simon van de rivier wordt als een postapocalyptische stripserie omschreven. Zeker, dat is de setting. Maar eigenlijk is deze reeks veeleer te zien als een aanklacht tegen de maatschappij en de manier van leven van pakweg 40 jaar geleden.

Er spreekt steeds een weemoed uit de verhalen met een verlangen naar de ver vervlogen tijden waar mensen zich nog verbonden voelden bij de natuur. Het binnenhalen van de oogst wordt grondig uitgebeeld over 5 pagina's aanschouwelijk onderricht over "de lang vervlogen tijden". Ook hoe huizen heropgebouwd worden doet Auclair uit de doeken.

Naast de verbondenheid met de natuur laat Auclair ook vaak elementen uit het Keltische verleden aan de oppervlakte komen.

Ander thema dat steeds aanwezig is, al dan niet latent, is het pacifisme van Simon.

Simon van de rivier is dan ook een reeks die auteur Auclair toe moet laten zijn visie op de wereld te geven. We zijn in de wereldgeschiedenis op het einde van de Vietnamoorlog en nog geen 10 jaar na de studentenrevoltes in Parijs, of Woodstock om maar iets te noemen.

Om die visie te verkondigen zijn er vrij weinig echte dialogen in de verhalen. Meestal is er een soort voice over die pagina's lang vertelt wat er in Simon omgaat. Af en toe neemt Auclair zelfs de toevlucht tot een monoloog, oa wanneer Emiline een feministisch pamflet lijkt voor te lezen.

http://www.bedetheque.com/media/Planches/simondufleuve3mailisplanche_19927.jpg

De platen zijn uit veel minder tekeningen opgebouwd dan andere strips. Hierdoor zijn de tekeningen ook groter, maar het zorgt ook voor een trager ritme. Dat strookt natuurlijk volledig met de visie van Auclair. Net zoals het donkere, of beter gezegd aardse, kleurenpalet weer de verbondeheid met de natuur benadrukt.

http://i.imgur.com/QsJJvbx.jpg

Het dossier is bijna 50 pagina's dik en biedt een meerwaarde om de auteur en zijn tijd beter te begrijpen.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.