Recensie

Senseï (Vax) 1 De school van de eenzame wolven


Na: ‘Samoerai’ en ‘Samoerai legenden’ waagt scenarist Jean-François Di Giorgio zich aan: ‘Senseï (letterlijk vertaald als ‘Leermeester’ ) een reeks die zich afspeelt in het feodale middeleeuwse Japan. Het gegeven is simpel: een seriemoordenaar zaait angst op het platteland. Hij bracht reeds een aantal jonge vrouwen om het leven. De plaatselijke autoriteiten hebben wel een vermoeden omtrent de dader, maar houden uit angst voor represailles, wijselijk hun mond. Tot Nanguang, een speurder die zijn nek uitsteekt om de dader te vatten, de schuldige voor het gerecht wil brengen. Wat hij bekoopt met de dood. Een bende soldaten, die de dader beschermen, duwen hem van de rotsen.

http://i.imgur.com/3HrNdLW.jpg

Helaas voor de moordenaars zijn er getuigen van hun daden. Met name een jong koppeltje, dat al snel ontdekt wordt door de onverlaten. Als de moordenaars een einde willen maken aan hun nog prille jonge leven, worden ze onderbroken door een derde getuige. Die zich voorstelt als Yukio, ronin van de school der ‘Eenzame Wolven’. De belagers van geen kleintje vervaard, gaan haar onmiddellijk te lijf. Helaas voor hen blijkt deze jongedame, eens ze haar katana ter hand neemt, een ware moordmachine. Op amper enkele seconden leggen de aanvallers het loodje. Waarna ons trio plotseling als het ware van de aardbodem verdwijnt. Wat de achtervolgers even uit het lood slaat, maar al snel zetten ze een uitgebreide zoektocht op poten. Waarbij ze niet alleen hun leger inzetten, maar ook de locale bevolking betrekken bij hun snode plannen. Dit door het beloven van een hoge beloning aan diegene die ons trio aanbrengt. Het wordt een helse jacht, waarbij niet op een mensenleven meer of minder wordt gekeken.

http://i.imgur.com/8KtkX2f.jpg

Toch gaat het er naar ons inziens iets te snel aan toe in dit scenario. Daar waar Di Giorgio, voor beide bovenstaande reeksen rustig de tijd neemt om ze op te bouwen, wil hij hier alle gegevens in één album proppen. Waardoor het verhaal wel razendsnel vooruitgaat, maar hierdoor wordt de lezer overstelpt met een overvloed aan details. Tevens wordt er niet echt gekozen voor een hoofdpersoon die het avontuur in goede banen moet of kan leiden. Waardoor we weinig of geen interactie hebben tussen de hoofdpersonen. Hier en daar pikken we wel wat op uit hun leven, maar de focus in dit verhaal ligt meer op avontuur, geweld en uitgebreide gevechtscenes. Waardoor het verhaal gedegradeerd wordt tot een bijna gewone avonturenstrip zonder al te veel diepgang. De tekeningen van Vincent Cara, met als pseudoniem Vax,( ‘Reign’) zijn af. Ze zijn tot in de puntjes verzorgd, met veel oog voor detail. Zijn figuren zijn levendig, stralen levenskracht uit, en voelen zich veelal onoverwinnelijk. Zijn expressieve tekenstijl voegt extra charme toe aan de soms hectische gevechten. Eindoordeel: niet echt het beste of slechtste album in dit genre, maar met bovenstaande strips voor ogen, hadden we toch iets beters verwacht. Een album, volgens onze persoonlijke mening, goed voor een zeven op tien. WG.

http://i.imgur.com/PeIiHS0.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.