Recensie

Harry Octane 2 Mystieke bocht


Harry Octane, wie verzint zulke namen, een voormalig racepiloot die na een zwaar ongeval zijn licentie moest inleveren,heeft een aantal problemen met de arm der wet. Omwille van dit feit doorkruist hij Amerika van oost naar west. Maar daar rondrijden, de overnachtingen en het dagelijkse eten financieel moeten bekostigd worden , komt langzaam maar zeker de bodem van zijn geldbeugel in zicht. Om den brode, neemt hij eens aangekomen in San Diego, een job aan als automonteur bij het raceteam van de gebroeders Gonzalves. Twee loepzuivere idioten, die denken dat zij persoonlijk het racen hebben uitgevonden . Wat zich echter niet vertaald in hun prestaties. Eens ze het stuur van hun bolides in handen nemen veroorzaken ze de ene onbesuisde crash na de andere.

http://i.imgur.com/POcgGck.jpg

José, een der broers, is er van overtuigd dat hun herhaalde mislukkingen te wijten zijn aan het liederlijke leven van Diego. Waardoor de madonna van Guadelupe met het dodenmasker, die van hun dorp, niet langer over hen waakt. De broers besluiten om de authentieke madonna uit hun parochie te stelen. Niet persoonlijk, zo dom zijn ze nog niet, maar ze besluiten deze opdracht uit te besteden aan Harry. Die met frisse tegenzin de tocht naar Guadelupe (Mexico) aanvangt. Waar net op het eigenste moment een enorme volksmassa staat te drummen aan het kerkje. Blijkt dat de madonna door één of ander dom toeval, welk toeval verklappen we lekker niet, tranen van bloed huilt. Als Harry te midden van het toegestroomde volk zijn slag wil slaan, is er een handige jonge dame, die het beeld voor zijn neus weggrist. Onze held pisnijdig gaat de jongedame, die per motor wegvluchtte, achterna in een gammele VW Kever, die toebehoort aan Honesto, de plaatselijke tooghanger. Honesto moet echter de duimen leggen tegen onze jongedame, die haar motor inruilt voor een wagen van een State Trooper. Die zich in de luren liet leggen door onze charmante dievegge. Harry steeds in voor een geintje, zet een stapje over de grens en steelt een Amerikaanse politiewagen. Een wervelende rit vangt aan. Beide bestuurders duwen het gas tot op de plank en lappen alle bestaande verkeersregels netjes aan hun laars. Ze racen door dorpen en langs stoffige eindeloze wegen, niets lijkt dit razende duo te kunnen stoppen.

http://i.imgur.com/9wWXps0.jpg

Het scenario en de tekeningen van Christian Papazoglakis zijn opgebouwd al een ware roadmovie, gevuld met humor en avontuur. Af en toe gaat het scenario er compleet over, gewoon om meer actie en spanning in het verhaal op te bouwen. Deze 46-jarige tekenaar weet perfect hoe hij een verhaal omheen autoracen moet opzetten. In het verleden was hij ooit een medewerker van Studio Graton. Waar hij vlijtig meewerkte aan het tekenen van nieuwe Michel Vaillant verhalen en wijzigingen aanbracht aan de oudere verhalen. Zijn huidig werk richt zich vooral op het in beeld brengen van de zestiger jaren. Een tijd waarin auto’s nog geen voorgeprogrammeerde elektronische karretjes waren, maar echte benzineslurpers waarbij men het gaspedaal nog eens diep kon indrukken. Christian Papazoglakis hanteert een soepele en heldere tekenstijl, waarbij bepaalde figuren, beroepsmisvorming waarschijnlijk, zo lijken weggelopen uit de oudere Michel Vaillant verhalen. Eindconclusie: een leuke boeiende pretentieloze strip voor een groot publiek. Geschikt voor alle leeftijden. WG.

http://i.imgur.com/XhwXmrf.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.