Recensie

Waar zijn de mooie dagen? 1 Deel 1


Tijdens een bezoekje aan het graf van de vader van zijn vriendin Alice, dwalen Hugo’s gedachten bijna automatisch naar het overlijden van zijn vriend Fred. Een bijna veertiger, net als hij, die om één of andere onbekende reden uit het leven stapte. Voor Hugo, Etienne en Jean-Marc, die eveneens behoorden tot de vriendenkring van Fred, was dit een heuse stomp in de maag. Een klap die ze niet zomaar meteen te boven komen. De tijd zal al de wonden wel helen, maar eenieder uit het groepje verwerkt het verdriet op zijn manier.

http://i.imgur.com/uc88ze2.jpg

Vooral Hugo stelt zich wat al te veel vragen. Hij gaat zelfs zover dat hij het nummer van Fred intoets op zijn draagbare telefoon. Tot zijn verbazing merkt hij dat de telefoon opgenomen wordt. Helaas, het is niet Freds stem die antwoord, wat had je verwacht, maar een nobele onbekende die geheel onverwacht de discussie aangaat met Hugo. Iets wat in de loop van het verhaal wel meer gebeurt. Toch is Fred zijn vrienden niet vergeten: zijn laatste wil wordt uitgevoerd door een notaris, die Freds testament voorleest. Ieder der vrienden wordt bedacht met een iet of wat vreemd aandenken. Etienne wordt geconfronteerd met een boek van Sartre, Hugo met een katapult en last but not least, Jean-Marc is de iets of wat verbaasde nieuwe eigenaar van een accordeon en tickets voor de opera. De vrienden weten niet echt wat aanvangen met hun presentjes. Breken zich het hoofd wat Fred hen hiermee wil duidelijk maken. Maar het dagelijks leven heeft ook zijn verplichtingen, Hugo gaat terug naar huis naar Alice zijn vriendin en zijn dochtertje Violette. Ondanks het feit dat hij alles heeft om gelukkig te zijn blijft Freds dood door zijn hoofd spoken. Hij is al geen grote babbelaar, meer een binnenvetter, maar stilaan, bijna onmerkbaar, ontstaat er een verwijdering tussen hem en Alice. Hij durft zelfs niet aankaarten bij Alice, dat zijn moeder opnieuw hun intrek neemt in hun huis. Iets wat in het verleden reeds eerder gebeurde, en eindigde in een ware veldslag tussen schoonmoeder en schoondochter.

http://i.imgur.com/qKa9LIT.jpg

Hugo gaat steeds vaker alleen de hort op, is niet tevreden met zijn lot, heeft depressieve gedachten, ontvlucht zijn vrouw en kind. Kortom het gaat geheel de foute toer op. Hij is zelfs zo dom om een vriendin uit het verleden te bezwangeren. Die hem meteen om die reden onder druk zet om weg te gaan bij Alice. Iets wat hij helemaal niet wil. Als hij zijn misstap opbiecht aan Alice barst de bom en blijft hij achter met de figuurlijke scherven. Dit eerste deel van een tweeluik werd uitgedacht door de in 1966 geboren Thierry Terrason, bij het lezerspubliek beter bekend onder zijn auteursnaam Jim (“Een nacht in Rome”, “Een klein boekje"). Zoals steeds biedt hij ons een beklijvend scenario aan. Hij belicht een groepje veertigers, die in het verleden grote plannen koesterden, maar eens ze terugblikken, ontdekken ze dat het slechts bij vervaagde luchtspiegelingen is gebleven. Ze stellen zich vragen over hoe het nu verder moet, en of de rest van hun leven er net zo saai en troosteloos zal uitzien. Iets waar de dood van Fred hen in één klap bewust van maakt. Zijn dood is een klap die ze te boven moeten komen, maar waar ieder van hen anders mee omgaat.

http://i.imgur.com/V8NRV3r.jpg

Vooral hoe Hugo, met zijn frustraties en onverwerkte gevoelens omgaat, en zijn leven laat verslonzen, wordt uitgebreid belicht. Hij is een figuur die gebukt gaat onder schuldgevoelens, onverwerkte rouw en niet verwezenlijkte dromen. Hij is blind voor hetgeen om hem heen gebeurd en onttrekt zich aan zijn verantwoordelijkheden. Iets wat hem aan het einde van de rit zuur opbreekt. Tekenaar en inkleurder Alex Tefenkgi voert een tekenstijl die dicht aanleunt bij het tekenwerk van Jim. Hij weet zijn figuren perfect uit te beelden, ze zijn levensecht, en hun gelaatsuitdrukkingen en gebaren vertonen beurtelings pijn, verdriet, afstoting, berusting, hevige woede maar ook vrolijkheid. Alex tekent herkenbare situaties en leefomstandigheden waar ieder onder ons zich beslist in kan terugvinden. WG.



Dit is een recensie van een gebruiker.