Recensie

Douwe Dabbert 9 Florijn de flierefluiter


Een flierefluiter. Tegenwoordig hoort dat woord niet meer tot het standaardlexicon van de converserende medemens. Dat was vroeger wel anders. Voor wie het niet (meer) zou weten: een flierefluiter is iemand die het leven niet al te serieus neemt.

Zo iemand komt Douwe dus tegen in dit negende album. Nadat Douwe jonkvrouw Gwendolyne een helpende hand heeft toegestoken wacht hem ipv dank een heuse moordpoging door Gwendolynes begeleiders. Douwe ontsnapt (er moeten immers nog 14 albums volgen!) en wil er het fijne van weten, hierbij vergezeld door Florijn.

Die verdient zijn kostje door wat kunstjes uit te halen, en ach als hem dat niet lukt wil hij zijn begeleider Jacob ook al eens tot stelen aanzetten. Niet echt fraai gezelschap voor Douwe dus, maar toch vat hij sympathie op voor deze jongeling. Terecht, of zal hij toch bedrogen uitkomen?

Douwe dringt door tot bij Gwendolyne maar dan lijkt alles plots tegen te vallen en zal het geplande, maar niet door iedereen gewenste huwelijk toch plaats vinden.

Douwe Dabbert is een bijzonder aangename stripreeks op scenario van Thom Roep. De tekeningen zijn van de hand van Piet Wijn. Beiden creëren een wereld die sprookjesachtig overkomt en de verhaallijnen zijn weinig complex en voor door de wol geverfde striplezers ook voorspelbaar. De setting is laat middeleeuws aan kledij en architectuur te zien. Douwe heeft de fysionomie van een tuinkabouter en heeft steevast zijn knapzak bij, die leeg is, maar waaruit hij toch altijd net datgene haalt wat hij nodig heeft.

http://assets.catawiki.nl/assets/2015/12/15/5/7/e/57e80b34-a369-11e5-9bf3-9d5940a1eb47.jpg

Een soort sprookjesverhalen dus. Maar toch kan het mij als volwassene ook uitermate boeien. De verhalen zitten ondanks (of dankzij?) de eenvoud heel goed in elkaar en de tekenstijl van Piet Wijn komt in deze setting volledig tot zijn recht. De figuren worden als het ware op de voorgrond geplaatst, zij lijken soms eerder voor dan op het papier te staan.

Door de aard van de verhalen zijn ze uitermate geschikt voor de jongsten, maar ze bieden veel meer. Wie de verhalen niet kent uit de jaren 80 van de vorige eeuw zal aangenaam verrast worden door de eenvoud, die, zoals het spreekwoord zegt, siert. Heerlijk vakmanschap!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.