Recensie

Blank requiem 1 Blank Requiem


Dit album verteld over negen dagen uit het leven van journalist Malcolm Lean. Het is 2024, de grote supermachten hebben afgedaan en er is een nieuwe voor in de plaats gekomen; de verenigde staten van Afrika. Onder de oude garde zijn er nog groeperingen die het oude blanke imperium nieuw leven in willen blazen. De Afrikanen zien deze toch wat nazistische bewegingen als een bedreiging. Dus ze dwingen de held uit dit verhaal, de blanke journalist Malcolm Lean, tot spionage. Journalist is een prima dekmantel om informatie in te winnen zonder argwaan te krijgen.

Elk hoofdstuk beslaat een dag uit het leven van onze held. Dit maakt dat het verhaal een wat langzaam tempo heeft. De vraag is; is dit erg? Mijn antwoord is; dat hoeft niet per see. Het verhaal kan interessant gemaakt worden door de karakters van de personages uit te diepen. Maar helaas zijn de personen in het verhaal van scenarist Benjamin Legrand erg vlak. Ik vraag mij af waarom is Anna Haas zo stil en wereldvreemd? Waarom wordt het personage Siri niet nuttiger gebruikt in het verhaal? Malcolm Lean blijkt een behendige vechtjas als het zo nodig mocht zijn. Waarom is er maar één moment van deze kwaliteiten gebruik gemaakt? Waarom wordt verteld dat de nekspieren van schurk Kurt Holmquist verlamd zijn? Er wordt in het verhaal helemaal niets mee gedaan en het zegt ook niets over zijn karakter. Allemaal vragen die onbeantwoord blijven.

Maar goed, het is natuurlijk niet vereist om karakters uit te diepen. Je kunt ook de strip spannend maken door actie en intriges toe te voegen. Hoewel er een familiestamboom voor in deze strip staat wordt hier, naar mijn mening, te weinig mee gedaan. Het verhaal zou zoveel spannender zijn als er wat meer familie intriges in het verhaal verwerkt waren.

http://i.imgur.com/lpoA5jG.jpg

Toch wil ik ook wat positiefs over deze strip zeggen en nee dat gaat niet alleen over de illustraties. Het verhaal loopt nu ook weer niet zo moeizaam als het nu lijkt. Ja het is een kabbelend verhaal, maar het krijgt op een gegeven moment, die ik niet nader zal noemen om niet te veel van de plot te verraden, toch een verrassende wending.

http://i.imgur.com/qqNrsZb.jpg

De illustraties van Jean-Marc Rochette zijn heel behoorlijk getekend. De personages hebben markante koppen en zijn van verre af al herkenbaar. De inkleuring is in hele toepasselijke donkere grijstonen. Toepasselijk omdat de toekomst er niet bepaald vrolijk voor ons uit zal zien als deze strip werkelijkheid zou worden.

Ik had dit album gekocht omdat het in de Wordt Vervolgd Romans reeks zit die ik verzamel. Ik denk niet dat ik het anders gekocht zou hebben. Dit vanwege de sombere uitstraling van de illustraties. Dan dringt de vraag natuurlijk op; is dit album de moeite waard om te lezen? Na enig twijfelen moet ik die beantwoorden met; ja. Alleen al vanwege de interessante speculatie over hoe de toekomst er mogelijk zou kunnen uit zien. Ik ga dit album zeker in 2024 nogmaals lezen.

Blank Requiem op Ratatouille TV



Dit is een recensie van een gebruiker.