Recensie

Apache Junction 1 Wolven in de schemering


Apache Junction speelt zich af ten tijde dat de indianen nog niet volledig murw geslagen waren door de nieuwe Amerikanen en hun leger. Of beter gezegd, de Apachen zorgden nog voor onrust. Zij hadden veel moeite met de reservaten en de gebroken beloftes van de overheid. In reactie zorgen ze voor heel wat onrust, lees dodelijk geweld.

In dit fictief verhaal, ontsnapt een Apache, Zwarte Wolf, en begint hij het vuurtje te stoken. Ondertussen ziet men in Fort Apache het gevaar in en stuurt men daar een koerier naar Fort Bowie om hen ook op het gevaar te wijzen. Maar voor de koerier, Clinton, kan aankomen in het tweede fort, ontdekt hij een uitgebrande koets met er naast een man en een paard, beiden dood. Echter nog voor hij kan doorrijden wordt hij aangevallen door indianen. Ternauwernood ontsnapt hij, maar hij is zwaar gewond. Half bewusteloos weet hij toch nog een farm te bereiken, waar hij opgevangen wordt. Hier blijkt het verhaal van de uitgebrande koets en vermoordde man een complexe achtergrond te hebben. Het is dan ook zeer de vraag of de bewoners van de farm en Clinton hier nog met hun leven intact kunnen uit geraken, want de Apachen zitten op hun hielen.

Dit is een periode in de Amerikaanse geschiedenis dat een rijke voedingsbodem vormt voor allerlei verhalen. Indianen tegen het Amerikaans leger, helden die stand houden tegen een overmacht, we hebben het nog gezien. Wat maakt dit dan net een tikkeltje anders? Het is hier helemaal niet zo zwart-wit. Iedereen die betrokken is, is een veel grijzer personage dan we meestal tegenkomen. En dan bedoel ik niet dat het saaie personen zijn, maar net mensen die zowel een goede als een slechte zijde hebben. Ik hou wel van dat grijze genuanceerde.

Het is wel zo dat je nog duidelijk merkt dat het verhaal nog maar pas begonnen is. Er zijn nog heel veel opties open waardoor het me nog niet helemaal duidelijk is wat ik moet verwachten van dit verhaal. De introductie is echter nu wel over en ik verwacht dan ook dat deel twee gaat knallen.

Voor mij stralen deze tekeningen een specifiek licht uit, met name dat van een plaats waar droogte en hitte heersen. Dat is ook zo, het is immers woestijnachtig gebied, maar het is ook echt voelbaar in elke pagina. Daarnaast zijn de tekeningen realistisch en gedetailleerd. Elke rimpel in gezicht of landschap is duidelijk, wat er voor zorgt dat het geen eenheidsworst is, wat het geheel heel leesbaar maakt.

In het kort: nog even wachten op deel twee



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.