Recensie

De drinker 1 De drinker


De Duitse literatuur uit de 20ste eeuw mag tot de belangrijkste ter wereld worden gerekend. Ten bewijze hiervan werd er in die periode 93x een nobelprijs voor literatuur uitgereikt aan 97 laureaten, 9 hiervan waren van Duitse origine. Die kleine 10% zegt niet alles, maar toch iets.

1 van de auteurs die in Duitsland veel bekender is dan bij ons is Hans Fallada, een pseudoniem voor Rudolf Ditzen. Hij had een nogal merkwaardig levensverhaal, met veroordelingen voor oplichting, meerdere ontwenningskuren in het kader van een morfineverslaving, een als duel vermomde zelfmoordpoging met een vriend, ...
Reeds op 19-jarige leeftijd werd hij opgenomen in een zenuwkliniek.

http://www.freistil-online.de/sites/default/files/imagecache/bild_maincolumn/bilder/freistil_online3.jpg

Naderhand werd hij alcoholieker en in dronken toestand vuurde hij op zijn vrouw, van wie hij pas gescheiden was. Hij werd in 1944 hiervoor opgesloten maar mocht als gunst in zijn cel schrijven. 1 van de manuscripten die daar op heel korte tijd ontstond was "De drinker".

De Berlijnse illustrator Jakob Hinrichs nam deze roman als uitgangspunt maar gebruikte ook biografische elementen uit het leven van Fallada om een verhaal te vertellen over verslaving. Hierbij worden alle aspecten benaderd: de roes, het verlangen ernaar, de derving. Maar ook hoe een verslaafde voelt dat hij bekeken wordt, zijn gedrag en wat het voor zijn omgeving betekent.

http://www.uitgeverijxtra.nl/uploads/binnenwerk/binnenwerk3_158.jpg

Je krijgt dus geenszins een biostrip en ook niet een verstripping van een roman, maar een combinatie van beide.

Het verhaal wordt door Hinrichs ook niet gesitueerd in de tijd waarin Fallada het schreef. Stijl van huizen, telefooncellen en kledij laten ons merken dat het om een tijdloos gegeven gaat.

http://comicgate.de/wordpress/wp-content/uploads/2016/01/dertrinker_01.jpg

Hinrichs tekent in een merkwaardige stijl. De perspectieflijnen zijn vaak divergerend wanneer ze zouden moeten convergeren. Dat heeft uiteraard niets te maken met een gebrek aan technisch vermogen van de man, maar is gewild en zorgt voor een wat onbehaaglijk gevoel. Je wil je distanciëren als lezer, maar toch blijf je geboeid tot het einde. De tekenstijl doet me soms wat denken aan deze van reclames van lang geleden. Hoekig, wat karikaturaal. Ook dit draagt bij tot een wat vervreemdend effect.

http://www.uitgeverijxtra.nl/uploads/nieuws/fallada/Hans-03-m.jpg

Voor de inkleuring wordt er vaak met pasteltinten gewerkt, maar wel wat intenser en tevens wat donkerder.

De stijl van Hinrichs in dit album sluit nauw aan bij zijn overig werk, waarvan U hier een voorproefje kan nemen.

Het geheel levert een prachtig album op dat vlot leest en waar je achteraf even bij gaat zitten. Of blijft zitten waarschijnlijk. En toch blijft alles zeer toegankelijk.

Ongetwijfeld geen graphic novel voor het grote publiek, maar dat echte liefhebbers hiervan zullen smullen staat buiten kijf.

Net zoals liefhebbers van realistische romans het werk van Fallada kunnen smaken.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.