Recensie

Moederland 2 Deel 2


Zoals de uitgeverij beloofde, is het tweede en laatste deel van dit verhaal al vlug gevolgd na het eerste deel. We konden al vermoeden dat de twee hoofdrolspelers gedoemd waren om elkaar te ontmoeten, maar het gebeurt maar zelden dat we er zo lang moeten op wachten. Jean Gadoix, een Franse soldaat, en Ousmane Dioum, een Senegalees die in de kolonie tot het Franse leger toetreedt, zien elkaar pas na een tiental pagina's in dit tweede deel. Deze ontmoeting kan wel meteen tellen! We bevinden ons midden in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog en een Duitse soldaat verschuilt zich in een pas door de Fransen veroverde loopgraaf. Hij krijgt Gadoix in zijn vizier maar voor hij de trekker kan overhalen wordt hij neer geklopt door Ousmane. Kwestie van indruk te maken als je je entree maakt...

Ondertussen in het thuisland van Ousmane, zijn alle Franse soldaten teruggeroepen naar het front in Frankrijk, wat er voor zorgt dat er niemand zijn zus kan bewaken. En ze lijkt dan ook een gemakkelijke prooi te worden voor de broer van haar gestorven man. Maar soms is niets wat het lijkt..

http://www.bd-best.com/bgfiles/6830amere-02-f-01.jpg

Aan het front staat de wereld niet stil en komen de kleine jaloezieën naar boven. Dit zorgt er voor dat Jean een zelfmoordmissie krijgt en hierdoor wil hij afscheid nemen van zijn geliefde. Echter zelfs dat wordt afgestraft. De lijdensweg begint.

Het leuke is dat dit een langzaam verhaal is, dat niet als hoofdthema de oorlog heeft, maar deze twee mannen. We krijgen de kans om hen al te volgen van ver voor de oorlog tot jaren na de oorlog. Ze verdienen dat ook, niet omdat ze grote helden zouden zijn maar net omdat ze een verhaal vertellen van gewone mensen in uitzonderlijke omstandigheden. En die omstandigheden zijn niet alleen bepaald door de oorlog, maar voor een belangrijk deel door de dorpen en culturen waarvan ze beiden komen. Ze lijken zo anders op eerste zicht, maar in realiteit is er veel meer overeenkomst dan je zou denken. Het is dan ook niet moeilijk om in beide gevallen in en mee te leven. Hierdoor is dit een verhaal waar je een heel uitgebreid gamma aan gevoelens zult meemaken.

De tekenstijl is mooi realistisch. Hierbij bedoel ik dat het weliswaar realistisch is maar dan wel met opmerkelijk mooie mensen en weinig vuil. Zelfs midden in een aanval tussen de loopgraven zijn de uniformen nog steeds prachtig blauw. Mede hierdoor straalt dit verhaal een warm gevoel uit en dat is zeker niet evident gelet op het verhaal.

In het kort: een boeiend verhaal en dat op verschillende niveaus



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.