Recensie

Inspecteur Canardo 0 Van niksdoen krijg je dorst


Sokal bedacht op 20 jarige leeftijd de drankzuchtige eend Inspecteur Canardo. ‘Van niksdoen krijg je dorst’, dat in 1979 in de wordt vervolgd romans reeks werd uitgebracht, bevat een bundeling van de eerste korte verhalen die in het wordt vervolgd tijdschrift verschenen. In deze verhalen probeert Canardo verschillende misdrijven op te lossen waarbij hij vaak meer een speelbal is van figuren die hem gebruiken voor hun eigen (politieke) gewin. Hoewel al deze korte strips op zichzelf staande verhalen zijn zit er wel een chronologische volgorde in de ontwikkeling van deze eend die een kruising is tussen Philip Marlowe en Donald Duck. Er is maar zoveel wat een mens…, eh eend, aankan en Canardo zoekt zijn heil steeds meer in de fles. Dit kan maar één ding tot resultaat hebben…, maar toch heb ik nergens het gevoel dat Sokal met een wijzend vingertje staat te zwaaien.

http://i.imgur.com/4PbFrSd.jpg

Ik heb mij afgevraagd wat mij zo trekt aan deze eend, die toch wat als een looser op mij zou moeten over komen. Hij probeert zijn werk zo goed mogelijk te doen en zijn leven op de rit te krijgen, maar hij krijgt alleen maar tegenslagen te verduren. Geen wonder dat hij zijn toevlucht zoekt in de drank en dat al zijn vrienden zich 24 uur per dag in het café lijken te bevinden helpt natuurlijk ook niet mee. Toch laat hij zich nooit verleiden tot het slechte pad of een wraak actie. Dit oogst bij mij dan wel weer enige bewondering. Ik heb mij nooit zo aangetrokken gevoeld door de standaard helden die geen enkele slechte eigenschap hebben, misschien vind ik deze eend daarom wel zo sympathiek.

Deze en andere recensies op Ratatouille TV blog



Dit is een recensie van een gebruiker.