Recensie

Had meneer nog iets gewenst? 1 Had meneer nog iets gewenst?


Het bleef een paar jaar stil rond Virginie Augustin. Ze maakte al naam als tekenares van Alim de leerlooier en Whaligoë. Ze werkte al samen met topscenaristen als Yann, Arleston en Lupano en nu voegt ze Hubert aan haar lijstje toe. Hubert lijkt een minder gekende naam, maar als je ziet wat de man al op zijn palmares heeft staan dan weet je toch dat hij een deftig verhaal kan vertellen. Zo stond hij in voor het scenario van “Beeldschoon”.

Hij brengt ons een verhaal uit het Victoriaanse Londen. Het is een soort “upstairs, downstairs” verhaal geworden. De hoofdrollen in het verhaal, dat zich bijna volledig in een statig herenhuis afspeelt zijn voor Edward en Lisbeth. Ze zijn twee tegengestelden van elkaar. Edward is een jonge rijke lord die niet goed in zijn vel zit en zich stort op alcohol en vrouwen. Hij lijkt alleen maar te leven om anderen te provoceren. Hij heeft dan ook een geduchte reputatie. Lisbeth is een bescheiden huishoudster, niet zo knap, goudeerlijk, maar wat een ogen!

Als Edward op een dag bont en blauw wordt thuisgebracht, ontfermd Lisbeth zich over hem. Daarna staat Edward er op dat Lisbeth hem altijd thuisbrengt als hij er weer eens op uit trekt. Hij verteld haar over al zijn uitspattingen om zo te zien hoe Lisbeth erop gaat reageren. Hij vertelt haar de grootste vunzigheden om haar toch een keer haar gezicht te laten vertrekken van walging, maar Lisbeth krijgt alleen maar medelijden met de man. Ze weet dat hij tegen haar praat als tegen een hond. Doordat Lisbeth eerlijk blijft en afstand houdt raakt Edward meer en meer door haar geïntrigeerd. Ook met de andere personeelsleden verloopt de relatie moeizaam, zeker als Edward voor haar een aangepast regime vraagt omdat ze ’s nachts voor hem paraat moet staan. Daardoor raken James, Edwards persoonlijke butler en Miss Oliver jaloers, ze raken bang van Lisbeth omdat ze de sociale conventies overtreedt, en proberen haar buitenspel te zetten.

Augustin heeft een veel krasserigere stijl in vergelijking met Alim de leerlooier. Het kleurgebruik is subtiel, als er afstandelijk en koel wordt gedaan is de hoofdkleur lichtblauw, zijn er gevoelens in het spel, wordt de hoofdtint eerder rood, pas op het einde van het verhaal, als alles duidelijk is gebruikt Augustin heldere kleuren.

Laat je niet afschrikken door de cover want dit is een van de eerste striphoogtepunten van dit jaar!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.