Recensie

Aria 38 De troon van de duivel


Toen ik de cover voor het eerst zag, dacht ik bij mezelf: “Wat een afgrijselijke cover, maar om eerlijk te zijn, is dit volgens mij niet de eerste keer”. Er zijn in de reeks Aria reeds verschillende miskleunen, dat Michel Weyland daar niet dieper over nadenkt gaat er bij mij niet in. Iedereen kijkt toch eerst naar de cover van een album, ook al is dit een bekende en langlopende reeks. Ook begin ik sterk te geloven dat de duivel een favoriet personage is, al gaat het hier over het spreekwoord ‘naar de troon van de duivel gaan’. De tekeningen zijn zoals we gewoon zijn. Er zijn voldoende details in verwerkt, alleen spijtig dat de personages hier en daar wel een beetje scheel kijken en dat stoort soms.
http://i469.photobucket.com/albums/rr59/Stripofiel/551_132017154453-he3lIXekYgmG4izONO2Vd7o8WdrxCxTj-page6-1200_zpsbxdfyg6t.jpg
Om haar terugkeer te vieren van haar vorig avontuur heeft Aria haar ouders uitgenodigd in een estaminet. Daar ontmoet ze Fieber, de kelner, waar ze als een blok voor valt. Maar haar avances dringen niet tot de jongen door. Fieber wil zich laten inlijven bij de Ridders van de Kosmische Orde om in Tzarkië de tiran van de troon te stoten en de bevolking te bevrijden van zijn juk. Aria heeft al snel door dat tijdens deze sessies de jongelui worden gehersenspoeld om gedwee mee te gaan in de misleiding. Als je wil weten hoe ze hieruit raken zal je alvast het album moeten lezen.
Het enige dat ik wel wil verklappen is dat Michel Weyland steeds uit hetzelfde vaatje blijft tappen om slavernij en hersenspoeling van goedgelovige mensen aan de kaak te stellen. Wat op zich niet slecht is, maar hij zal moeten opletten dat het niet zal vervelen na verloop van tijd. Voor de rest is er zeker niks mis want een verhaal met een mare is natuurlijk altijd leuk.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.