Recensie

Red Rider 2 Teufelsberg


In drie maanden een eerste cyclus op de markt brengen van een icoon gecreëerd door Willy Vandersteen en dan hopen op een goede verkoop en de goodwill van de uitgeverij, dat is waar het duo Stedho en Lectrr voor staan. Beurzen afschuimen werd dus hun doel om de lezer nauwer te betrekken bij het geheel, maar is dit wel nodig met alle publicitaire geweld van Standaard Uitgeverij.
http://www.cuttingedge.nl/sites/default/files/styles/carousel_medium/public/rider2.jpg?itok=I0w86yHw
De Rode Ridder als een Mad Max posteren in een grauwe, harteloze wereld waar eigen gewin het belangrijkste is. Gelukkig zijn er ook nog mensen met een goed hart. Merle, de aan drugs verslaafde Merlijn die als mislukte circusartiest zijn brood tracht te verdienen, verkoop in dit tweede deel zijn scherf om het witte poeder door zijn neus te kunnen jagen. B'Hall is de wanhoop nabij als zijn trawanten weer eens mislukt zijn in het recupereren van deze scherf en Red Rider, die zijn eigen transportbedrijf uit de grond heeft gestampt met de voor de hand liggende naam Redex, heeft onderdak gevonden bij Celeste, een knappe blonde die in de eetkamer een ronde tafel heeft waar heel wat stoer mannelijk volk rond te vinden is. We komen heel wat van zijn leven te weten en hoe hij in en uit het leger is geraakt.

Na het lezen van de recensie van het eerste deel is er niet echt veel meer aan toe te voegen. Die is al zo gevat en leunt zo aan aan de eigen mening dat herhaling dreigt.
http://facts.be/app/uploads/RED-RIDER-zeefdruk-1-750.jpg
Maar toch even kort: Red Rider is volledig los te lezen van de reguliere reeks want heeft qua verhaal totaal niets met elkaar te zien. Wel mis je de verwijzingen naar omstandigheden en personages maar wat je niet weet kan je ook niet missen.
Bij de eerste tekeningen en teasers van de heren Stedho en Lectrr sloeg me de angst om het hart. Hoe kan je een icoon als de Rode Ridder, redder van de armen en beschermer van de middeleeuwse frele jongedames, bombarderen tot een ruige, motor rijdende, niets ontziende rabauw. Tot bij het verschenen van het album je alles magistraal en tot in de puntjes in elkaar gegoten ziet en een totaalbeeld krijgt dat kan beklijven van pagina 1 tot 56.

Om het in het kort te zeggen: sublieme interpretatie waar Stedho en Lectrr van uitgeverij een ongelooflijke vrijheid hebben gekregen om hun figuur en entourage te profileren. Amoras, eat your guts.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.