Recensie

Agent 327 (Uitgeverij M/L) S2 Hulde aan de Jubilaris


Hendrik Ijzerbroot, beter gekend onder zijn volgnummer Agent 327 bestaat al sinds 1966. Toen verschenen zijn verhalen voor het eerst in het striptijdschrift Pep. Eerst veschenen er kortverhalen later werden dit ook volwaardige vervolgverhalen. Als je goed rekent vierde agent 327 dan ook zijn vijftig jarig jubileum in 2016 terwijl dit huldeboek nu pas verschijnt!. Maar dit komt door het stripblad Eppo, de huidige opvolger van Pep. In het jubeljaar vroegen ze een aantal stripmakers om een ode te brengen aan agent 327 en zijn maker Martin Lodewijk. Iedereen mocht een kortverhaal maken over de jubilaris. Die verhalen verschenen allemaal in de Eppo; a rato van 1 per maand. Nu al die verhalen zijn verschenen worden ze één jaar na datum allemaal gebundeld in een album als eresaluut.

Het kruim van de Nederlandse stripmakers, en één enkele Vlaming (Kim) werkten mee aan deze ode. Iedereen tekende in zijn eigen stijl, zo krijgen we ook eens een realistisch getekende agent (en Dirkjan te zien) zoals Fred de heij zich hem zich voorstelt. De opdracht was simpel: leef je in vier pagina’s uit op agent 327, en dit leidde tot erg diverse kortverhalen. De ene ging voor de gulle lach, een ander probeerde en nog onbekend deel uit Hendriks verleden te verklaren. Bijna iedereen volgde wel de originele werkwijze van Lodewijk waarbij Ijzerbroot eerst ongemerkt op zijn werkplek moet toekomen via een of andere vermomming. Ook de vele verwijzingen naar “Habraken” of het vervormen van namen van bekende figuren komen uit de hoofdreeks. Veel tekenaars zorgden ook voor de nodige cameos van andere stripfiguren.

De belangrijkste nevenfiguren stelen regelmatig ook de hoofdrol. Opvallend is dat Olga Lawina meermaals de hoofdrol wegkaapt. Ook de oorsprong van de bizarre witte kleur van Boris Kloris, de nemesis van agent 327 wordt verklaard!

Dit leidt dus tot een erg divers album waarbij de kortverhalen van de Heij (in een realistische stijl) en het verhaal “dossier nietsmachine” van Ottenheim en Polman (Floris van Dondermonde) waarbij ze het existentialisme van sartre op de korrel nemen de uitschieters zijn voor mij.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.