Recensie

Blake en Mortimer 11 De 3 formules van Professor Satõ, Deel 1
12 De 3 formules van Professor Satõ, Deel 2


https://i.imgur.com/fwe26Wq.jpg

‘Hij klimt razend snel! Maakt een steile bocht en duikt naar beneden! Recht op ons af! Maar dat is geen vliegende schotel! Het is een… RYU!’

Een Japanse piloot verongelukt nadat hij tijdens een vlucht een Japanse vliegende draak heeft gezien. Niet veel later nodigt professor Sato zijn vriend Mortimer uit om zijn gloed nieuwe creatie te komen bekijken. Maar aartsvijand Olrik ligt op de loer om misbruik te maken van zijn nieuwe uitvinding. Maar Sato is wel zo slim om de formule op te splitsen en op drie verschillende locaties te verbergen. Wanneer er toch het een en ander mis gaat worden Blake en Mortimer ingeschakeld om de boel te redden.

https://i.imgur.com/l2j9FBR.jpg

Ik vind ‘De 3 formules van professor Sato’ zeker niet Jacobs origineelste verhaal en het heeft niet de vaart en spanning van ‘Het Halssnoer van de Koningin’ en ‘Het Raadsel van Atlantis’, maar de verhaalstructuur is degelijk en daar is op zich niets mis mee. Ik vind ‘De 3 formules…’ zeker ook niet Jacobs slechtste verhaal. Bij ‘De Valstrik’ verviel hij, naar mijn smaak, een beetje te veel in pratende koppen, dat is bij dit album zeker niet het geval.

https://i.imgur.com/mUgD4zp.jpg

Wat ik interessant vind aan deze strip is dat het eerste en tweede deel door twee verschillende tekenaars zijn getekend. Nu gebeurt het wel vaker dat een serie na de dood van de bedenker wordt over genomen door anderen, maar het gebeurt niet vaak dat één verhaal door twee verschillende tekenaars wordt getekend. En al helemaal niet dat iedere tekenaar precies de helft tekent. Deel één is helemaal door Jacobs getekend en deel twee is helemaal door Bob de Moor getekend. Dat maakt het voor mij natuurlijk extra leuk om de tekenstijlen te vergelijken. Het zal ongetwijfeld ook voor Bob de Moor een spannende opdracht zijn geweest. Het is altijd moeilijk om in de voetsporen te treden van iemand die in groot aanzien staat.

https://i.imgur.com/sDU4GLi.jpg

Het eerste deel verscheen al in 1971 en 1972 in het weekblad Kuifje en in 1977 verscheen het in album vorm. Jacobs werkte nog wel aan het tweede deel, maar heeft het nooit af kunnen maken. Hij stierf in 1987. Van het tweede deel van ‘De 3 Formules van Professor Sato’ liet hij een compleet scenario en een paar schetsen na. Bob de Moor mocht het afmaken en in 1990 konden stripliefhebbers dan eindelijk lezen hoe het verhaal af liep.

https://i.imgur.com/Orn6sQZ.jpg

Jacobs is zijn hele leven lang bezig geweest om zijn tekenstijl te perfectioneren. Gevolg van dat, wat doorgeslagen, perfectionisme was dat hij steeds langer er over deed om een album te voltooien. Jammer natuurlijk voor de Blake en Mortimer liefhebbers, maar ik vind toch dat hij steeds beter is gaan tekenen. Ik heb het gevoel dat zijn tekenstijl vlotter en dynamischer is geworden. Wat natuurlijk opmerkelijk is aangezien hij er langer aan gewerkt heeft. De lijnen lijken vloeiender op papier gezet. Ik zou bijna het woord ‘schwung’ willen gebruiken, maar dat is wat te overdreven.

https://i.imgur.com/FxJE5jl.jpg

En dan hebben we het tweede deel van Bob de Moor. Mijn eerste indruk was dat het zeker slechter was dan dat van Jacobs. Ik had het gevoel dat hij meer terug greep naar de stijl van Jacobs begin periode. Maar misschien speelt ook mee dat ik van te voren wist dat een ander het getekend had en dat ik daardoor onbewust niet onbevooroordeeld ben begonnen met het lezen van het tweede deel. Toen ik de tekeningen ging vergelijken merkte ik dat ik soms even op de voorkant moest checken naar wiens tekening ik aan het kijken was. Dit is toch wel het teken dat De Moor beter werk heeft afgeleverd dan ik in eerste instantie dacht. Ik weet niet precies hoe lang De Moor de tijd heeft gekregen om dit tweede deel te maken, maar het kan vast niet meer dan drie jaar geweest zijn. Vergeleken met Jacobs zou dit een afgeraffeld broddelwerkje moeten zijn, maar dit is zeker niet het geval.

https://i.imgur.com/CZi8kFF.jpg

Bij deze heb ik gemerkt dat het zeker de moeite waard is om zo af en toe ook de albums die in mijn geheugen gegrift staan als minder te herlezen en herwaarderen. Ik ben ‘De 3 Formules van Professor Sato’ zeker meer gaan waarderen.



Dit is een recensie van een gebruiker.