Recensie

Merlijn (Lambert) 1 De woede van Ahes
2 Het ontwaken van de macht


Wie op zoek is naar de Merlijn van Walt Disney en deze strip koopt voor zijn jonge kroost kan beter eerst even de inhoud doornemen en van gedachten veranderen. Deze strip van Jean-Luc Istin met tekeningen van Eric Lambert en inkleuring van Bruno Stambecco is van het genre volwassenen literatuur. Neen, niet alla Rooie Oortjes of de Zwarte Reeks, reeksen die meer geschikt zijn voor heren met een gezonde appetijt. Neen, je kan dit verhaal best aanbieden vanaf 16 jaar, als we er dan toch een leeftijd moeten op kleven.

Ook deze reeks is een overname van het teloorgegane Talent, waar we al in den treuren over geklaagd hebben, en werd uitgebracht in een sofcover versie. Iets wat bij Silvester, die gespecialiseerd zijn in hardcovers, niet voor de hand ligt. De 11 delen in hc zijn afgerond in 2010, voor de liefhebbers van sc breekt een nieuwe wereld open. Talent stopte de reeks/ging overkop (schrappen wat niet past) bij het zesde deel. De eremijt en het nest werd uitgebracht in 2005 en toen was het over and out. Gelukkig nam Silvester de draad terug op.

Het verhaal zit vol mystiek en magie. De droomwezens van Gaia vinden dat hun macht aan het minderen is en besluiten dat zij ook een nieuwe leider nodig hebben. Dit om te kunnen opboksen tegen de vele volgelingen van Jezus. Daarom roept Ahes de geest der winden Elaüm aan en draagt deze op om de maagd Maële te bevruchten. Deze laatste moet samen met priester Blaise het dorp ontvluchten omdat de inwoners daar niet zo opgezet met een zondige, manloze vrouw. Zij trekken naar het kruispunt van de gebroken stenen waar ze, na talloze avonturen,de oude druïden ontmoeten en waar Merlijn voor het eerst lijfelijk zijn krachten ontplooit.

Het verhaal sleept je dus mee door een magische wereld vol met mysterieuze, goddelijke en duivelse wezens. Deze zijn zo gedetailleerd getekend dat ze bij wijlen angst aanjagen. De tekening zijn van een zeer hoog niveau en leunen aan bij de betere realistische tekenaars van deze en vorige eeuw. Alles elementen dus om een klassereeks te worden. Ook de nieuwe lettering is wel een verademing. Talent had de neiging om te werken met vetgedrukte en niet vetgedrukte woorden en deze techniek te pas en te onpas toe te passen en door elkaar te gebruiken. Storend. Silvester stapt hier gelukkig van af. Ook de nieuwe covers zijn vakkundig opgevat en ogen net iets mooier en zwieriger dan die van Talent.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.