Recensie

De killer 9 Oneerlijke concurrentie


Onze favoriete huurmoordenaar zonder naam is terug! Sinds de start van de tweede cyclus in deel 6 zit hij tussen twee vuren. De killer heeft door enkele opdrachten uit te voeren Venezuela gedestabiliseerd. Dit was de bedoeling van de C.IA., maar dit was niet naar de zin van de Cubanen. De Cubanen hebben olie gevonden in hun territoriale wateren en wilden die olie met de kennis en hulp van de Venezolanen gaan exploiteren. Dit is natuurlijk een doorn in het oog van het kapitalistische Amerika. Door onrust te zaaien, en zo een soort coup te laten plegen, en de noodtoestand uit te roepen is deze dreiging tijdelijk onder controle. De Cubanen riepen de killer ter verantwoording om hun belangen te dienen. Kortom de killer zit gevangen in een kluwen van intriges van politieke en economische belangen. Samen met Mariano, zijn maffia-vriend (als je daar al van kan spreken bij de killer) en Haywood, een C.I.A.-agent die wat meer wil verdienen dan zijn ambtenarenloon, vat hij een plan op om uit dit kluwen te ontsnappen en zelfs voor het eerst in zijn leven een normale job uit te voeren! Misschien wordt de killer menselijker? Zijn leven is wel drastisch veranderd in vergelijking met vroeger. Hij is vader geworden en de verantwoordelijkheid die dat met zich meebrengt heeft hem toch een beetje sympathieker gemaakt.
Toch blijft hij nog altijd “de killer” natuurlijk, dus schotelt Matz ons weer de typische killergerechten voor: er wordt regelmatig nog iemand vermoord, en dit meestal met die typische voice-over als begeleiding waarbij de killer ons laat meegenieten van zijn gedachten en overpeinzingen over het leven, de politieke situatie, machtsmisbruik en zo voort. Het verhaal wordt soms onderbroken door die overpeinzingen te illustreren. Dit brengt de leesbaarheid echter niet in gevaar, maar laat je als lezer gemakkelijker meegaan in de denkwijze van de killer.

De tekeningen van Jacamon blijven ook prachtig om zien en volgen het tempo van het verhaal: grote platen om de setting te maken, kleinere prenten met een andere bladspiegel bij actie, al is die in dit deel nogal beperkt. Die bladschikking blijft toch wel een sterkte van Jacamon, ik herinner mij nog altijd een voorbeeld uit deel 1: ik dacht dat ik een misdruk in handen had toen ik een pagina voor mijn neus kreeg waarop de tekeningen precies versneden waren en zo misdruk leken, tot bij lezing bleek dat de killer op die pagina aan het flippen was, en het dus een prachtige vondst was om dit aan de lezer duidelijk te maken zonder een storend tekstkader te moeten plaatsen!

Als het plan van Mariano, Haywood en de killer werkt gaan ze in de toekomst de zakenwereld veroveren en is het gedaan met moorden plegen. Ik ben benieuwd hoelang deze constructie stand zal houden!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.