Covertekst
"Een onwetend licht... onthult mijn ontzetting in al haar naaktheid... Ik sijpel uit een samenklontering van grouw en aangevreten vlees... maar wie ben "ik"?"
"Ik is een ander", antwoordde Rimbaud op deze fundamentele vraag. Immondys heeft de vorm van een nachtmerrie in wakende toestand, waarin autobiografische elementen met macabere fantasmagorieën zijn vermengd. Het verhaal van een man op zoek naar zijn identiteit, in een poging waan en werkelijkheid te schijden. "Uit een reeds aangevreten schepsel... Een werveling van materie... Ik praat wartaal... De tijd ontbreekt me... Ik berhoor niet langer mezelf toe..." De wereld van Hulet is hier nog verder uitgewerkt dan in zijn eerdere albums en herinnert zowel aan Fancis Bacon en David Lynch als aan Jorge-Luis Borges. Het is terecht dat de naam Borges valt in verband met dit boek, dat getuigd van een onverbiddelijke diepzinnigheid en pessimisme, maar ook van een zeldzame rijkdom en rijpheid: "We accepteren moeiteloos de realiteit, wellicht omdat we voelen dat niets echt is."
