Covertekst
Ik heet Lionel Tardieu ... Ik ben wat de inboorlingen een Langneus noemen -
een Westerling. Na de dood van mijn vrouw ben ik naar Indochina gekomen. Dat was in ... Ik weet het niet echt meer. Ik wil het niet weten ... De haven van Saigon lijkt wel een mierenhoop, waar de geur van kruiden zich vermengt met die van de stroom ... Op een paar riksja's na, heb ik er de straten voor mij. Ik ben op weg naar de Prinses ... Ik weet best dat het nog onbehoorlijk vroeg is voor een bezoek. Haar "logées" zijn vast nog niet bekomen van hun nachtelijke arbeid. Maar ik kom niet om troost te vinden voor het weduwnaarschap. Ik ga op bezoek omdat Bergbloempje vandaag haar verjaardag viert...
Servais en Dewamme, als onbeweeglijke reizigers, vertellen ons hier het merkwaardige verhaal van Lionel Tardieu. Een poëtische en perverse ontdekkingstocht naar het binnenste van de menselijke ziel, door de scheppers van Bosliefje.
