Recensie

Zwanenzang 2 Opdat iemand ons hoort


De Eerste Wereldoorlog blijft voor verrassingen zorgen. In Frankrijk heeft een groep soldaten er genoeg van. Hun commandanten zitten er niet mee in om hele legers in te zetten voor schier onmogelijke opdrachten waarbij de meerderheid dan ook sneuvelt en dat allemaal voor de eer en glorie van de admiraliteit. De gewone soldaat was niet meer dan een nummer om mee te spelen, of zo lijkt het toch. Deze groep mannen heeft bijgevolg een petitie opgestart tegen de leiding en het nutteloos bloedvergieten en ze hopen deze petitie in het Frans parlement te krijgen zodat de leden eindelijk de waarheid te weten zullen komen over de legerleiding. Echter, dat loopt niet van een leien dak, immers de legerleiding is op de hoogte en haalt zowat alles uit de kast om dit tegen te houden.

Maar uiteindelijk is er een andere groep soldaten die opstaat en besluit verder te gaan om zo de petitie zelf naar het parlement te brengen. Opnieuw is de tegenstand groot, er wordt een fanatieke zot achter hen aangestuurd die er eveneens niet mee inzit om zowat alles en iedereen op te offeren om hen maar te stoppen en natuurlijk moeten ze ook nog eerst ontsnappen aan het front. En dat laatste maakt hen dan ineens ook deserteurs.. en zo begint de afvalrace: de ene na de andere sneuvelt. Zullen ze Parijs wel ooit halen?

En natuurlijk is het verhaal nog ingewikkelder dan het bovenstaande wat nog maar eens bewijst dat de Eerste Wereldoorlog een vruchtbare voedingsbodem blijft voor goede en leuke verhalen. Dit is een intrigerend verhaal dat echt aanvoelt. Dit is oorlog op zijn slechtst waarbij individuen het beste laten zien ondanks alle tegenkanting. Die frictie spat van de bladzijdes af en maakt dit zo’n een beklijvend verhaal. Je hoopt daardoor immers tot het laatst dat ze er toch in zullen slagen maar je weet ook dat het bijna onmogelijk is. Die spanning blijft constant aanwezig en sleept je mee het verhaal in om je niet meer los te laten tot het einde.

De tekeningen zijn eerder ruw met dikke lijnen, die desondanks veel emotie weet te weergeven. Maar toch is het de inkleuring dat mijn aandacht trekt: heldere kleuren waardoor je misschien denkt dat het optimisme uitstraalt, maar nee hoor. De overheersende kleur is rood en dat is niet bepaald een leuke kleur als er een oorlog bezig is. Maar het geheel maakt indruk en is een mooie aanvulling op het ijzersterk scenario.

In het kort: aanrader!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.