Recensie

Nero: De premières 7 De granaatslikker


Marc Sleen, een van Vlaanderens pioniers van de negende kunst, heeft ons op 6 november 2016 verlaten. Zijn nalatenschap, waarvan de reeks Nero overduidelijk de bekendste, is echter eeuwig. Om een hele generatie jongeren ook kennis te laten maken met de kleurrijke personages uit die reeks, geeft Standaard Uitgeverij 9 albums opnieuw uit onder de titel “De premières” waarbij telkens 1 van de hoofdpersonages voor het eerst z’n opwachting maakt. In dit zevende nummer (28ste in de oorspronkelijke reeks) komt Tuizentfloot voor het eerst op de proppen.
https://www.moorsmagazine.com/wp-content/uploads/2017/08/tuiz02.jpg
Nero slikt per ongeluk een granaat in die op scherp staat en moet om te overleven z’n lichaamstemperatuur koud houden. Héél koud! En dus is een trip naar de noordpool een evidente keuze. Iets minder evident is het gezelschap van een grote fan van Nero, namelijk Abraham Tuizentfloot. Ontsnapt uit een instelling in Geel, doet deze wannabee piraat er alles aan om z’n idool overal te volgen.

Van alle figuren die een vaste waarde vormden in Sleens oeuvre, vind ik Abraham Tuizentfloot zonder twijfel een van de meest tot de verbeelding sprekende. ‘Prettig gestoord’ is hoe je dit karakter het beste kan omschrijven, hoewel het eerste deeltje van die omschrijving niet steeds van toepassing is. ;-) Door de introductie van deze figuur in “De granaatslikker” bracht Sleen een extra humoristische noot in de avonturen van Nero & co. Niet enkel z’n maniertjes, maar evenzeer de interactie van de andere personages met Oscar Tuizentfloot geven het geheel cachet.
Laten we evenwel eerlijk zijn: tegenover het huidige grafische geweld en de moderne scenario’s moet dit album het zeker afleggen, mede doordat het concept krantenstrip duidelijk naar voren komt. Je merkt dat Sleen niet moest wakker liggen van het al dan niet toevoegen van logische of (en da’s meer het geval) absurde wendingen. Ook op de correctheid van z’n schrijfsels is het een en ander aan te merken: pinguïns leven bij mijn weten niet op de noordpool. Het is dan ook vooral het nostalgische aspect dat aanspreekt. De figuren waarmee ik vele uurtjes van m’n jeugd heb doorgebracht komen weer tot leven en slagen er nog steeds in om voor een ontspannend moment te zorgen.
https://www.moorsmagazine.com/wp-content/uploads/2017/08/tuizrap2.jpg
Om de uitgave wat extra te geven, werden de bladzijden met respect voor de tijdsgeest ingekleurd. Die inkleuring was voor mij zeker geen must, maar zal waarschijnlijk mee helpen om een jeugdig publiek ook aan te spreken.

Besluit: uiterst genietbare nostalgie in een heel nette uitvoering!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.