Recensie

De onzichtbare oorlog 1 Het agentschap


Het is pas tijdens de Tweede Wereldoorlog dat er samenhang en coördinatie ontstond tussen de verschillende inlichtingendiensten in Amerika. Dan ontstond het overkoepelende OSS, dat opgevolgd wordt door de CIA als de oorlog afgelopen is. Het is daar waar deze reeks inpikt.

De CIA zendt in 1951 2 geheime agenten naar Caïro in Egypte, omdat zich daar een voormalig nazi-ingenieur – Manfred Fürbringer - schuilhoudt. Ze willen zijn kennis inzetten in de strijd tegen de Sjovets in de Koude Oorlog die dan volop woedt. Kathryn Ingelmann (haar Duitse schuilnaam) haalt haar zoon Rudi terug uit het weeshuis, om samen met haar schoonbroer Max naar Caïro te emigreren. Daar zenden ze Rudi naar de plaatselijke school, om in contact te komen met de zoon van Fürbringer. Die zou donker haar en een litteken op zijn rechter zij hebben. Rudi komt zo Willy op het spoor, die geen gemakkelijk kereltje blijkt te zijn op het eerste zicht. Zo vader, zo zoon? Zal het de Amerikanen lukken om Fürbringer uiteindelijk te vinden en hem gemakkelijk mee te krijgen?

Scenarist Frank Giroud (De cirkel van Minsk, XIII Mystery,…) is helaas vroegtijdig overleden, waarbij deze reeks afgewerkt is door Laurent Galandon. Dit eerste verhaal is op zich ok opgebouwd maar weet in mindere mate te boeien. Komt dit door te weinig actie en spanning? Het is wel zo dat ze vrij vlot de ingenieur terugvinden. Ook de tekeningen en inkleuring bieden weinig meerwaarde. Tekenaar Olivier Martin tekent alles vrij eenvoudig uit zonder al te veel detaillering, zodat het realistische verhaal snel diepgang mist.

Dit eerste deel weet minder te overtuigen, maar de reeks begint pas bij dit deel met een onzichtbaar conflict dat bijna 50 jaar geduurd heeft. Er volgen dus nog wel wat delen die hopelijk wat meer actie en mysterie brengen.



Dit is een recensie van een gebruiker.