Recensie

Verhoeven brigade 1 Rosie


Verhoeven Brigade - Deel 1 – Rosie – Bertho – Corboz
Naar Pierre Lemaitre


De covers van de Verhoeven Brigade-reeks hadden mijn aandacht al een tijdje getrokken, en toen deel 3 verscheen, kon ik me niet langer inhouden. Als liefhebber van politieseries kan ik iedereen aanraden deze reeks niet links te laten liggen. Het scenario is gebaseerd op de politieromans van de succesvolle Parijse scenarioschrijver en auteur Pierre Lemaitre. Naast zijn bekende romans, waaronder de succesvol verfilmde "Au revoir là-haut," heeft hij ook vier romans geschreven in de Camille Verhoeven-serie. Hiervan zijn er nu dus 3 verstript. Hopelijk mogen we dus uitkijken naar de striproman van 'Camille.'

Het eerste deel van Verhoeven Brigade, genaamd 'Rosie,' is de verstripping van het boek 'Rosie en John' - naar het liedje van Gilbert Bécaud. Het is een prachtig voorbeeld van een beeldroman. Het is geweldig om zo'n degelijk politieverhaal in stripvorm te kunnen lezen. Je leest hem dan ook in één ruk uit. Mooi gedaan!

Het meest intrigerende aspect van de reeks is het personage van commandant Camille Verhoeven zelf. Deze kleine man met zijn zeer onfranse naam heeft het blijkbaar tot commandant van het 2e departement van de criminele recherche van Parijs geschopt en draagt ook een hoop psychologische bagage met zich mee. Het deed me denken aan de setting van de Franse politiereeks "Profilage." Het bureau van Camille Verhoeven wordt dan ook bemand door een en schare stereotype policiers en een dito commissaris. Samen lijken ze echter een mooi team te vormen.

Het eerste verhaal draait om een jongeman John, die liever Jean wordt genoemd, die dreigt met bomaanslagen om 5 miljoen losgeld en de vrijlating van zijn moeder te bekomen. Zijn moeder zit in de gevangenis omdat ze zijn vriendin zou hebben doodgereden. Het team tast in het duister over waarom de zoon zo graag zijn moeder, waarmee hij altijd ruzie had, vrij wil krijgen.
Het wordt een race tegen de klok om dit uit te zoeken, want Jean dreigt ermee om elke dag een bom te laten ontploffen.

Dit verhaal is meeslepend en zit vol spanning. Toch krijgen we ook een inkijk in het privéleven van de politiemannen. Hier en daar een romantische noot en komische kijk op het wereldje van de Parijse politie. Grappig ook hoe de antagonist van deel 2 op het einde van het verhaal in beeld komt. Maar daarover later meer.

Het is duidelijk dat het scenario van Pascal Bertho en de tekenstijl Corboz de sfeer van Lemaitre's roman perfect weten over te brengen naar het stripmedium. De stijl van Yannick Corboz leent zich perfect om een politieroman in beeld te brengen. Realistisch met ronde stripkarikatuur-kantjes.

Bertho kenden we misschien al van het scenario van “Zeven piraten” maar hij lijkt nu echt goed op dreef te komen met de reeks “Rollenspel” de verstripping van alweer een boek van Pierre Lemaitre – waarmee deze de Europese Thrillerprijs won.

Het is een absolute aanrader voor zowel fans van de boeken als voor liefhebbers van meeslepende misdaadstrips.


Pjotr. 07-2023



Dit is een recensie van een gebruiker.