Recensie

De nieuwe tsaren 1 De jacht is geopend
2 Het blast-effect
3 De gekken van Bakoe
4 Revolutie, revolutie


De Nieuwe Tsaren – Jean-Yves Delitte -Delen 1-4

Het was al een tijdje geleden sinds ik deze albums voor het laatst had opgepakt, maar sinds Delitte "De Buizerd" heeft uitgebracht, ben ik zijn werk nog eens aan het herlezen.

Als trouwe fan van stripINFO.be besloot ik even te controleren of er al een recensie was verschenen over de serie 'De Nieuwe Tsaren'. En inderdaad, ik vond een recensie die bij de release van het eerste album geen al te positief beeld van de strip schetste: De tekenstijl van de auteur, die in die periode behoorlijk productief was, was wel verbeterd, maar het scenario kon niet overtuigen. Het was geen 'Van Hamme' die hier de krijtlijnen uitzette. Door het ontbreken van een duidelijke hoofdpersoon werd de strip als enigszins onpersoonlijk beschouwd.

Na het lezen van de vier beschikbare delen zou ik deze mening toch enigszins willen nuanceren.

"De Nieuwe Tsaren" is een reeks die draait om complotten, corruptie, terrorisme en staatsgrepen in het 'nieuwe Rusland' na de val van het communisme. De hoofdpersonages zijn hooggeplaatste oligarchen, militairen, politici en terroristenleiders. Een zekere Youri Vladimir, die als internationaal nucleair inspecteur werkt, raakt per toeval betrokken bij de acties van deze vele "nieuwe tsaren."

De eerste twee delen behandelen een zwendel met atoomwapens. Youri ontdekt tijdens zijn inspectie in de militaire basis van Moermansk dat er gesjoemeld wordt met nucleaire raketten die aan boord van een onderzeeër geladen moeten worden. De lezer komt erachter dat een Russische minister van plan is deze raketten te leveren aan Tsjetsjeense rebellen. Het wordt duidelijk dat Youri, die te veel weet, uit de weg geruimd moet worden, en de tegenstanders deinzen niet terug voor geweld of bedrog.

We leren Youri dan kennen als een loyale inspecteur die zich staande weet te houden tegenover de samenzweerders. Het verloopt soms in ware James Bond-stijl en zeker niet allemaal even positief maar Youri weet zichzelf wel steeds in veiligheid te brengen.

In het derde en vierde deel vinden we Youri terug in Bakoe, de hoofdstad van Azerbeidzjan. Ook hier is sprake van samenzwering en corruptie. Tijdens een onderzoek naar een explosie op een olietanker ontdekt Youri dat de verklaringen die worden afgelegd niet overeenkomen met de waarheid, en hierdoor worden hij en zijn collega weer opgejaagd wild. Deze keer zijn het de Saoedi's die verantwoordelijk zijn voor aanvallen op Canadese ondernemers die lokale olie-exploitanten helpen bij de ontwikkeling van hun industrie. Door chaos te scheppen willen ze het aandeel van Russische olie op de wereldmarkt beperken. Olieopslagplaatsen en -installaties worden vernietigd. Terroristen zouden van de totale ontwrichting van de maatschappij profiteren om de macht over te nemen, terwijl opportunisten de situatie misbruiken om de nationale bank te plunderen. Hoe het afloopt met de president van de republiek en Youri blijft onduidelijk.

Door de vele personages in de verschillende kampen en het feit dat er vaak geschakeld wordt tussen de verschillende betrokken partijen en plaatsen, zijn deze strips zeker niet rechtlijnig te noemen. Maar het scenario van de reeks is wel van een hoog niveau. Het mag er echt wel zijn. Maar het is zeker niet eenvoudig om te volgen. Je moet er dus zeker je aandacht bij houden.

In ieder geval vond ik deze serie de moeite waard om te herlezen. De onderwerpen zijn complex maar zeer realistisch. Het corrupte en misdadige gedrag van de overheid tegenover de bevolking en de beperking van de persvrijheid zijn nog steeds actuele kwesties in Rusland. Het blijft er ook duidelijk een broeinest van opstandige bevolkingsgroepen.

Delitte wist dit al in het eerste decennium van deze eeuw zeer realistisch in beeld te brengen met zijn herkenbare tekenstijl. Af en toe plaatst hij knipoogjes via reclamepanelen voor zijn eigen werk. Bijvoorbeeld voor "De Neptunus" (Deel 2, p. 23) of voor stripwinkel Atlantis (Deel 2, p. 32). Het planten van de Azerbeidjaanse vlag op het parlement (Deel 4, p. 33) was eerder in de geschiedenis al door de Russen in scène gezet.

Het laatste woord van het vierde deel is echter : “Geduld”!
En dat hebben we al vele jaren. De eerdere aankondiging dat er negen delen zouden uitkomen lijkt mij onwaarschijnlijk. De kans op een vervolg is zeer twijfelachtig, maar van mij mag het er komen. Misschien kan het gekonkel van Poetin en de situatie in Oekraïne inspiratie leveren voor een volgend deel.

Pjotr 11-2023



Dit is een recensie van een gebruiker.