Recensie

De strijd van Henry Fleming 1 De strijd van Henry Fleming


Je wordt er niet echt vrolijk van….

Steve Cuzor is een bijzonder talentvol tekenaar en het is dan ook steeds reikhalzend uitkijken naar zijn nieuw werk.
We kennen hem bij ons vooral van het machtige O’Boys naar Mark Twain geïnspireerd en van zijn laatste meester werk een Ster van Katoen.
We vergeten natuurlijk niet dat hij een album uit XIII mysterie tekende namelijk Billy Stockton en ook het derde deel in de reeks Quintett op scenario van de geweldige Giroud.
Met “ het gevecht van Henri Fleming” zit je natuurlijk al met dezelfde verwachtingen van het mooie “ een ster van Katoen” maar dat is dan weliswaar niet de juiste uitgangspositie.

De inhoud:
Henry Fleming, een jonge boer van 18 jaar, heeft zijn moeder verlaten om zich aan te sluiten bij het leger van de Noordelijken. Maar naarmate de tijd verstrijkt zonder dat hij vecht of zelfs maar een enkele Zuidelijke rebel ziet, begint Henry's motivatie te vervagen. Tot op de dag dat het nieuws komt dat de slag spoedig zal plaatsvinden... Deze keer heeft Henry geen andere keuze dan zichzelf de vraag te stellen: zal hij de moed hebben om deel te nemen aan het grote bloedbad van menselijke golven die tegen elkaar botsen? Hij zal het antwoord vinden te midden van de explosies van de strijd, maar ook in de dialoog die hij met zichzelf voert in de intimiteit van zijn getormenteerde ziel...

Mijn mening:
Het verhaal ontvouwt zich voornamelijk als een innerlijke en tamelijk chaotische strijd, niet alleen tegen de vijand maar ook tegen de eigen twijfels en angsten, rondom een veldslag die uitgevochten moet worden. De stripadaptatie van Stephen Crane's "The Red Badge of Courage" is een moedige onderneming, aangezien het verhaal zich over drie dagen tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog afspeelt en er relatief weinig actie in voorkomt. De actie die er is, beperkt zich grotendeels tot de veldslag – een element dat per definitie weinig variatie kent. Dit verhaal werd ook in 1951 door John Huston naar het grote scherm gebracht.

Fleming deelt zijn overpeinzingen en emoties, afgewisseld met momenten van directe actie. Dit leidt de lezer door een reeks van nerveuze, angstige en bij momenten vervelende gemoedstoestanden, die over de lengte van 152 pagina's uitvoerig worden beschreven. Aanvankelijk trekt het verhaal je snel in de belevingswereld van Fleming, maar na enkele pagina's wordt het lastiger om de aandacht vast te houden. De illustraties zijn zonder meer prachtig, maar het beperkte kleurgebruik kan monotoon aanvoelen.

De combinatie van het enigszins langdradige, kabbelende verhaal en de sombere, deprimerende omstandigheden waarin de soldaten verkeren, maakt het verhaal soms wat slepend. Het was voor mij vaak een uitdaging om geboeid te blijven. Na enkele pagina's lijkt er ook weinig variatie in de tekeningen te zitten, wat het leesplezier niet ten goede komt.

Steve Cuzor toont onmiskenbaar prachtig tekenwerk, maar naar mijn mening is het te eentonig en te weinig variërend, waardoor het snel kan vervelen. Het verhaal blijft wat het is, en daar valt natuurlijk weinig aan te veranderen, maar persoonlijk vind ik dergelijke stripadaptaties niet bijzonder geschikt.

Desalniettemin kan het voor liefhebbers van dit genre wellicht toch aantrekkelijk zijn.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.