Recensie

De toren (Mr Fab) 2 Deel 2


De toren (deel 2) – Jan Kounen, Omar Ladgham, Mr. Fab

Hoewel ik niet bepaald een fervent liefhebber van sciencefiction ben, kan ik de charme van dit segment binnen de stripwereld moeilijk negeren. Vooral de kwalitatief betere reeksen in dit genre weten mij zeker te boeien. Series die zich afspelen in verre toekomstwerelden zoals Aldebaran, of die ruimtereizen beschrijven à la Hans of "De eeuwige oorlog", zijn populair. Maar ook post-apocalyptische verhalen, denk aan Sneeuw of Jeremiah, vinden gretig aftrek. "De toren" valt binnen dit laatste genre en heeft als aangename extra dat het verhaal zich afspeelt in Brussel, of beter gezegd, in de resten ervan, dertig jaar nadat een bacterie bijna de gehele mensheid heeft uitgeroeid.
Deel 1 schafte ik vorig jaar aan voor een zacht prijsje, en ik was onmiddellijk gecharmeerd door de prachtige en intrigerende cover. Ook de enkele paginagrote illustraties trokken direct de aandacht. In het eerste deel worden we, via een wilde jacht in een schitterend gevisualiseerde, overwoekerde stad, geïntroduceerd aan de samenleving binnen de Toren van de Verenigde Staten van Europa. We leren Aatami kennen, die zijn laatste proef als jager succesvol volbrengt. Ondertussen krijgen we een indruk van de verwoestende effecten van de bacterie op de besmette personen. We bevinden ons in het jaar 2072. De overlevenden hebben hun toevlucht gezocht in een toren, veilig voor de bacteriën. Hun samenleving wordt geleid door de ouderen, zij die de wereld van voor de ramp nog kennen. In samenwerking met 'Newton', het kunstmatige brein van de toren, zorgen zij voor voldoende voeding en orde. Echter, de jongere generatie, de intra's die na de ramp zijn geboren, zorgt voor onrust en generatieconflicten met vragen over de moraliteit van hun bestaan in gevangenschap. Voldoende stof dus om een interessante reeks uit te bouwen.
Desondanks moesten we twee jaar wachten op het tweede deel. Ook hierin vallen enkele paginagrote illustraties op. We volgen Aatami, die aan het einde van het eerste deel aan zijn grote tocht naar de NATO-toren begon. Via flashbacks ontvouwt zich de situatie in de toren na een explosie in de serre. De intra's nemen de voedselvoorziening op zich, maar dit leidt tot een nieuw conflict met de gelovigen, die hun tempel moeten opgeven voor een nieuwe serre. Tegelijkertijd volgen we Aatami ‘s expeditie. Zijn zuurstof raakt op, en 'Newton' die hem tijdens de tocht begeleidt komt niet voorbij een elektromagnetische barrière. Aatami staat er alleen voor maar lijkt toch alle hindernissen te doorstaan. We maken kennis met Marie, de artificiële intelligentie van de NATO-toren en blijven achter met een enorme cliffhanger.
De filmscenaristen Omar Ladgham en Jan Kounen, in samenwerking met Mr. Fab, hebben hier een prachtig project neergezet dat nog alle kanten op kan. De tekenstijl soms eenvoudig hoekig maar toch voldoende expressief wordt verrijkt met schitterende buitenscènes en dieren, resulterend in een indrukwekkend werk. Hoewel het verhaal in sommige opzichten doet denken aan "Sneeuw", ligt de focus hier meer op de interne druk binnen de samenleving, en zijn er nog geen "buitentorense slechteriken" geïntroduceerd.
Al met al is dit een veelbelovende reeks die ik zeker zal blijven volgen.

Pjotr, april 2024



Dit is een recensie van een gebruiker.